کاظم اصفهانی. [ ظِ م ِ اِ ف َ ] ( اِخ ) ( میرزا... ) ولد حاجی میرزا علی از اهالی اصفهان و از معتبرین تجار است. حقاکه مشارالیه تاجر کالای قابلی است و بنکدار اهلیت و آدمیت است. از خوبیهای ذات و پاکیزگی صفات توفیق ترک دنیا یافته مدتی است که در مشهد مقدس سکنی گرفته مدارش به کتابت و مذاکره احادیث و ادعیه و عبادت است.غرض که دولتمند دارین است و در فنون کمالات ربطی عظیم دارد چنانچه شکسته را درست مینویسد و در ترتیت نظم و نثر رطب اللسان و عذب البیان است و شعرش این است :قطعه
راوی این حدیث عبرت بخش
که بود بهترین صفات کمال
کرده نقل از علی شه مردان
که بود مظهر جمال و جلال
کابروی تو جمع منجمد است
میگدازد بوقت عرض سؤال
قدر این گوهر گرامی را
بشناس و بدان بوقت مقال
که برای چه چیز و پیش چه کس
بهر چه مطلب و کدام خیال
آب گردانی از خوی خجلت
بر در ناکسی کنی پامال.( تذکره نصرآبادی ص 128 ).
