کاشی وینیل کامپوزیت

کاشی وینیل کامپوزیت ( انگلیسی: Vinyl composition tile ( VCT ) ) یک متریال برای مرحله نهایی کفپوش است که در درجه اول برای کاربردهای سازمانی و تجاری استفاده می شود. کفپوش کاشی یا ورق وینیل مدرن و نسخه های آن دسته از محصولات که از اوایل دهه ۱۹۸۰ عرضه شده است، از تراشه های پلی وینیل کلرید PVC رنگی تشکیل شده است که به وسیله فشار و گرما به ورق های جامد با ضخامت های مختلف، در بیشتر موارد به اندازه یک هشتم اینچ تبدیل می شوند. این کاشی ها به اندازه هایی مانند مربع ۱۲” x 12” یا مستطیل ۱۲” x 24” برش می خورند. در هنگام نصب کاشی یا ورق کفپوش با استفاده از چسب مخصوص وینیل یا بتونه کاشی کاری، که به صورت قابل انعطاف باقی می ماند، روی سطح صاف و تراز شده نصب می شوند. در کاربردهای تجاری، برخی از کاشی ها به طور معمول با استفاده از مواد و تجهیزات ویژه، موم زده شده و پرداخت می شوند.
کفپوش کاشی وینیل مدرن به دلیل هزینه کم، دوام و سهولت نگهداری، اغلب در نقاط پر رفت وآمد استفاده می شود. کاشی های وینیل مقاومت بالایی در برابر سایش و آسیب دیدگی در برابر ضربه دارند و این امکان را دارند که به طور مکرر با پوست کن های شیمیایی و تجهیزات پرداخت مکانیکی ترمیم گردند. همچنین اگر به درستی نصب شوند، می توان کاشی ها را به راحتی از کف جدا کرد و در صورت آسیب دیدگی آنها را با کاشی جدید جایگزین کرد. کاشی ها در رنگ های مختلف و از چندین تولیدکننده عمده کفپوش عرضه می شوند، همچنین برخی از تولیدکنندگان، کاشی های وینیل را به صورتی تولید می کنند که بسیار شبیه به سنگ، چوب، موزاییک سیمانی مرمر نما، بتن و صدها الگوی مختلف هستند. کفپوش های وینیلی به لحاظ طرح و رنگ حتی تنوع بیشتری نسبت به پارکت لمینت بایگانی شده در ۲۵ نوامبر ۲۰۲۰ توسط Wayback Machine دارند و همچنین با توجه به سرعت اجرای نسبتاً بالایی که دارند مورد توجه مصرف کنندگان قرار گرفته اند.
در سال ۱۸۹۴، فرانک فرنس، معمار فیلادلفیا، سیستم کاشی های کفپوش لاستیکی را ثبت کرد. این کاشی ها بی صدا، با دوام و دارای نصب آسان بودند و تمیز کردن آنها نیز آسان بود. با این وجود، آنها در اثر قرار گرفتن در معرض اکسیژن، ازن و حلال ها به راحتی لکه دار می شدند و برای استفاده در زیرزمین هایی که رطوبت قلیایی در آنجا وجود داشت مناسب نبودند.
والدو سمون در سال ۱۹۲۶، که در ایالات متحده کار می کرد، پلی وینیل کلرید پلاستیکی را اختراع کرد. پلی وینیل کلرید یا PVC پلاستیکی است که حاوی کربن، هیدروژن و کلر می باشد و با فرایند پلیمریزاسیون تولید می شود. مولکولهای مونومرهای وینیل کلراید با هم ترکیب می شوند تا مولکولهای زنجیره ای طولانی از پلی وینیل کلرید بسازند. پوشش کف بر پایه پلی وینیل کلرید یا همان pvc که معمولاً به عنوان وینیل شناخته می شود، زمانی که یک کاشی وینیل کامپوزیت در نمایشگاه پیشرفت قرن در شیکاگو نمایش داده شد، سر و صدای زیادی ایجاد کرد. به دلیل کمبود وینیل در سالهای جنگ، کفپوش وینیل تا اواخر دهه ۱۹۴۰ به طور گسترده به بازار عرضه نشده بود، ولی سرانجام تقریباً برای کفپوش کردن هر نوع کاربرد سطح سخت، تبدیل به محبوب ترین گزینه شد.