هو
در تمامی کتب مرجع کاشف جریان خون را فردی بنام ویلیام هاروی معرفی کرده اند . ولی کاشف جریان خون کوچک یا وریدی دانشمندی مسلمان بنام ابن نفیس ( ۶۰۷ - ۶۷۹ ) بوده که شرحی نیز بر قسمت اول کتاب قانون در طب پورسینا نوشته است. جریان خون بزرگ یا جریان خون سرخرگی یا شریانی نامیده میشود. ( اقتباس از مقدمه بر چاپ عکسی قسمت اول قانون که در۱۲۵۶ق ترجمه و در ۱۹۸۰که از سوی یونسکو سال ابن سینا و دهخدا نامیده شده، توسط دانشگاه تهران از روی نسخه خطی فوق العاده زیبا از بابت رسم الخط فارسی ، به چاپ نسخه برگردان رسیده است ) . البته مسلمین کشفیات و اختراعات زیادی داشته اند که بایستی از زوایای تاریک تاریخ استخراج شود از جمله قبل از وسپوچی و دریانوردان دیگر غربی، قاره امریکا توسط مسلمین قرنها قبل کشف شده بود. ویا بانی سبک سورالیسم که پیکاسو در قرن بیستم معرفی شده با مراجعه به کتاب عجایب المخلوقات و غرایب الموجودات قزوینی در قرن پنجم قمری ( نسخه خطی مونیخ که در دهه نود شمسی در تهران چاپ عکسی شده ) و مشاهده تصاویر ان که اکثرا سورالیستی هستند نتیجه میگیریم که قزوینی نا خواسته این سبک را بنیان نهاده است. سورالیسم یعنی واقعیت کاذب یعنی تصاویری که توسط نقاش کشیده شده ولی در عالم واقعی وجود خارجی ندارد مثل تابلوی معروف سماجت زمان اثر پیکاسو که در ان ساعتهای دیواری شسته شده و برای خشک شدن بر روی طنابی پهن شده اند.
... [مشاهده متن کامل]
در تمامی کتب مرجع کاشف جریان خون را فردی بنام ویلیام هاروی معرفی کرده اند . ولی کاشف جریان خون کوچک یا وریدی دانشمندی مسلمان بنام ابن نفیس ( ۶۰۷ - ۶۷۹ ) بوده که شرحی نیز بر قسمت اول کتاب قانون در طب پورسینا نوشته است. جریان خون بزرگ یا جریان خون سرخرگی یا شریانی نامیده میشود. ( اقتباس از مقدمه بر چاپ عکسی قسمت اول قانون که در۱۲۵۶ق ترجمه و در ۱۹۸۰که از سوی یونسکو سال ابن سینا و دهخدا نامیده شده، توسط دانشگاه تهران از روی نسخه خطی فوق العاده زیبا از بابت رسم الخط فارسی ، به چاپ نسخه برگردان رسیده است ) . البته مسلمین کشفیات و اختراعات زیادی داشته اند که بایستی از زوایای تاریک تاریخ استخراج شود از جمله قبل از وسپوچی و دریانوردان دیگر غربی، قاره امریکا توسط مسلمین قرنها قبل کشف شده بود. ویا بانی سبک سورالیسم که پیکاسو در قرن بیستم معرفی شده با مراجعه به کتاب عجایب المخلوقات و غرایب الموجودات قزوینی در قرن پنجم قمری ( نسخه خطی مونیخ که در دهه نود شمسی در تهران چاپ عکسی شده ) و مشاهده تصاویر ان که اکثرا سورالیستی هستند نتیجه میگیریم که قزوینی نا خواسته این سبک را بنیان نهاده است. سورالیسم یعنی واقعیت کاذب یعنی تصاویری که توسط نقاش کشیده شده ولی در عالم واقعی وجود خارجی ندارد مثل تابلوی معروف سماجت زمان اثر پیکاسو که در ان ساعتهای دیواری شسته شده و برای خشک شدن بر روی طنابی پهن شده اند.
... [مشاهده متن کامل]