[ویکی نور] «شیخ احمد کاشف الغطاء»، فرزند شیخ علی و برادر علامه بزرگوار محمدحسین کاشف الغطاء، یکی از علمای شیعه امامیه، در سال 1295ق، در نجف به دنیا آمد.
وی در ایام کودکی، مقدمات دروس حوزوی را در سامراء آموخت و در سال 1312ق، به اتفاق برادرش در درس آیت الله سید محمدکاظم یزدی شرکت جست و یکی از اوصیای چهارگانه مرحوم سید گردید.
این دو برادر، از جوان ترین اندیشمندان حوزه علمیه نجف و از هوشمندترین شاگردان آیت الله یزدی بودند.
استاد که استعداد درخشان و پشتکارشان را در درس به خوبی دریافته بود، به آنها احترام زیادی می گذاشت و علاقه فراوانی به آنها نشان می داد. آنان نیز پروانه وار دور شمع وجود استاد می چرخیدند و از او درس می گرفتند. کم کم جایگاه ویژه ای نزد استاد یافتند و به خاطر نبوغ و شوق فراوان در زمینه فراگیری علوم اسلامی و به دستور استاد، به افتخار پاسخ گویی به سؤالات شرعی مقلدان استاد نایل آمدند.
ایشان از مراجع تقلید شیعه بود و در کشورهای عربی، مقلدان زیادی داشت و پشتوانه محکمی برای برادرش به حساب می آمد.
در این میان، استاد که در حال نگارش کتاب «العروة الوثقی» برای پاسخ گویی به سؤال های شرعی مردم بود، احمد و محمدحسین، به یاری استاد شتافتند و در چاپ کتاب، نقش مؤثری را ایفا کردند و از دانشوران مجمع فقهی آیت الله یزدی به شمار آمدند. استاد چنان به این دو برادر اعتماد داشت که آنان را جزو اوصیای چهارگانه اش معرفی کرد.
وی در ایام کودکی، مقدمات دروس حوزوی را در سامراء آموخت و در سال 1312ق، به اتفاق برادرش در درس آیت الله سید محمدکاظم یزدی شرکت جست و یکی از اوصیای چهارگانه مرحوم سید گردید.
این دو برادر، از جوان ترین اندیشمندان حوزه علمیه نجف و از هوشمندترین شاگردان آیت الله یزدی بودند.
استاد که استعداد درخشان و پشتکارشان را در درس به خوبی دریافته بود، به آنها احترام زیادی می گذاشت و علاقه فراوانی به آنها نشان می داد. آنان نیز پروانه وار دور شمع وجود استاد می چرخیدند و از او درس می گرفتند. کم کم جایگاه ویژه ای نزد استاد یافتند و به خاطر نبوغ و شوق فراوان در زمینه فراگیری علوم اسلامی و به دستور استاد، به افتخار پاسخ گویی به سؤالات شرعی مقلدان استاد نایل آمدند.
ایشان از مراجع تقلید شیعه بود و در کشورهای عربی، مقلدان زیادی داشت و پشتوانه محکمی برای برادرش به حساب می آمد.
در این میان، استاد که در حال نگارش کتاب «العروة الوثقی» برای پاسخ گویی به سؤال های شرعی مردم بود، احمد و محمدحسین، به یاری استاد شتافتند و در چاپ کتاب، نقش مؤثری را ایفا کردند و از دانشوران مجمع فقهی آیت الله یزدی به شمار آمدند. استاد چنان به این دو برادر اعتماد داشت که آنان را جزو اوصیای چهارگانه اش معرفی کرد.