[ویکی نور] شمس الدین یا جمال الدین ابوالقاسم عبدالله بن علی بن محمد ابی طاهر کاشانی (القاشانی و گاه نیز کاشی)، مورخ، نویسنده و از خانواده هنرمندی بود که اکثر آن ها در کاشی کاری ماهر و استاد بوده اند.
خود جمال الدین نیز از این حرفه اطلاعاتی کافی داشت؛ ولی به کارهای دیوانی و مشاغل ادبی و علمی پرداخت و به خدمت سلاطین ایلخانی درآمد.
تاریخ ولادت او دقیقا مشخص نیست. وی شیعه مذهب بوده و در شمار صاحب قلمان روزگار ایلخانان ایران، به ویژه حلقه دانشمندان و تاریخ نگاران دستگاه رشیدالدین فضل الله همدانی(718 645 ق)، وزیر غازان خان و سلطان محمد خدابنده، قرار دارد، از این رو در کنار امور دیوانی به کار تاریخ نگاری نیز پرداخته است و آن چه نام او را جاودان ساخته، نوشته ها و ادعاهای بحث انگیز وی در زمینه تاریخ مغول و ایلخانان می باشد.
پس از مرگ خواجه رشیدالدین، کاشانی در مقدمه کتاب خود به نام «تاریخ اولجایتو» که برای گنجانیده شدن، در کتاب «جامع التواریخ» خواجه در نظر گرفته شده بود، مدعی شد که همه «جامع التواریخ» از اوست و خواجه کار او را به خود نسبت داده است.
بحث جنجالی و پردامنه بر سر درستی و نادرستی ادعای وی در این زمینه، موضوعی کهنه و قابل بحث است.
خود جمال الدین نیز از این حرفه اطلاعاتی کافی داشت؛ ولی به کارهای دیوانی و مشاغل ادبی و علمی پرداخت و به خدمت سلاطین ایلخانی درآمد.
تاریخ ولادت او دقیقا مشخص نیست. وی شیعه مذهب بوده و در شمار صاحب قلمان روزگار ایلخانان ایران، به ویژه حلقه دانشمندان و تاریخ نگاران دستگاه رشیدالدین فضل الله همدانی(718 645 ق)، وزیر غازان خان و سلطان محمد خدابنده، قرار دارد، از این رو در کنار امور دیوانی به کار تاریخ نگاری نیز پرداخته است و آن چه نام او را جاودان ساخته، نوشته ها و ادعاهای بحث انگیز وی در زمینه تاریخ مغول و ایلخانان می باشد.
پس از مرگ خواجه رشیدالدین، کاشانی در مقدمه کتاب خود به نام «تاریخ اولجایتو» که برای گنجانیده شدن، در کتاب «جامع التواریخ» خواجه در نظر گرفته شده بود، مدعی شد که همه «جامع التواریخ» از اوست و خواجه کار او را به خود نسبت داده است.
بحث جنجالی و پردامنه بر سر درستی و نادرستی ادعای وی در این زمینه، موضوعی کهنه و قابل بحث است.