کاسیوس لونژینوس. [ ل ُ ] ( اِخ ) ( کایوس ) متوفی به سال 42 ق. م.وی یکی از قتله قیصر ( سزار ) و از یک خانواده نجیب و قدیمی بود. درسفر جنگی کراسوس ضد پارتیان مشاور او بود چون کراسوس از ارد اول پادشاه ایران و سردار اوسورنا شکست یافت ، کاسیوس با تنظیم عقب نشینی ماهرانه توانست بقایای قشون رومی را نجات دهد و بدین سبب شهرتی به دست آورد ( 54 ق. م. ) کاسیوس سپاهیان را به شام رسانید و در آنجا رومیان به اسلوب پارتیان عمل کرده قشون ایران را به کمینگاهی کشانده شکست دادند . در هنگام جنگ داخلی وی به طرفداری پومپه و حزب طرفدار سنا برخاست ، و به فرماندهی جهازات منصوب گردیده و کشتی های قیصر را در تنگه مسین آتش زد. معهذا بعدها با قیصر متحد گردید و نزد او تقرب یافت. سپس قیصر بروتوس را بر وی که با خواهر بروتوس ازدواج کرده بود، ترجیح داد و کاسیوس که از این عمل ناراضی بود ضد قیصرداخل توطئه هایی شد. وی در توطئه قتل قیصر تأثیری بسزا داشت ، و بروتوس را داخل کار کرد. پس از اجرای عمل ، وی به محل حکومت خود سوریه رفت. و سپس برای الحاق به بروتوس به یونان رفت و در میدان جنگ فیلیپ ، بر اثر شکستی که یافته بود بدون اطلاع از فتح بروتوس به یکی از بندگان آزاد شده خود دستور داد که وی را به قتل رساند. بروتوس برسر جنازه او گریست و او را «آخرین فرد رومیان » نامید.
