کاسه دریوزه. [ س َ / س ِ ی ِ دَرْ زَ / زِ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کاسه گدائی :
کاسه دریوزه سازد دیده یعقوب را
ماه کنعان در هوای نکهت پیراهنش.
صائب.
من آن آزاده مشرب طایرم کز شوق صید من
به حسرت کاسه دریوزه چشم دام بردارد.
میرزا بیدل ( از آنندراج ) .