کاسه نواز

لغت نامه دهخدا

کاسه نواز. [ س َ / س ِ ن َ ] ( نف مرکب ، اِ مرکب ) نقاره نواز و نقاره چی. ( برهان ) ( ناظم الاطباء ) :
کوس رویین بلند کرد آواز
زخمه بر کاسه ریخت کاسه نواز.
نظامی.
|| کنایه از مرد هرزه درای و ژاژخای. ( آنندراج ).

فرهنگ فارسی

( صفت ) ۱ - نقاره نواز نقاره چی : [ کوس رویین بلند کرد آواز زخمه بر کاسه ریخت کاسه نواز ] . ( نظامی ) ۲ - هرزه درای ژاژخای .

پیشنهاد کاربران

کاسه نواز : طبل زن ، آنکه کاسه ی آهنین کوس رویین را می نوازد.
کوس رویین بلند کرد آواز
زخمه بر کاسه ریخت کاسه نواز
هفت پیکر نظامی، تصحیح دکتر ثروتیان، ۱۳۸۷ ، ص۴۶۵.

بپرس