کاسه ای سانان ( انگلیسی: Tryblidiida ) نام راسته ای از نرم تنان تک لاکه ای ( پلاکوفوران ) است. ۳۷ گونه از این آرابه هنوز زنده هستند و در اعماق بین ۱۷۵ و ۶٬۴۰۰ متر ( ۵۷۴ و ۲۰٬۹۹۷ فوت ) زندگی می کنند. [ ۲]
نام علمی این راسته از واژه یونانی
( Tryblidium ) گرفته شده است که به معنی کاسه زانو است.
اطلاعات کمی در مورد تک لاکه ای ها ( مونوپلاکوفوران ها ) وجود دارد. آنها یک پوسته دو طرفه منفرد، صاف و گرد دارند که اغلب نازک و شکننده است. اندازه آن از ۳ تا ۳۰ میلی متر ( در گونه های اخیر ) متغیر است. راس پوسته در انتهای قدامی است. پوسته های فسیلی مجموعه ای از شیارهای چسبندگی عضلانی را در سمت داخلی نشان می دهند که نشان دهنده بندبندشدگی است. در واقع، با مطالعه تک لاکه ای های زنده، می توان مشاهده کرد که بخش های بدن آن ها تکرار متوالی کلیه ها، آبشش ها و ساختار تولیدمثلی هستند. ئیشتر این به عنوان یک تقسیم بندی واقعی تعبیر می شد که یک "حلقه گمشده " بین نرم تنان و حلزون ها را پیشنهاد می کرد. مطالعات جدیدتر نشان داده است که تکرار این اندام ها ثانویه است.
تک لاکه ای ها روی پایی گرد حرکت می کنند. سر کوچک شده آنها فاقد چشم یا شاخک است.
حفره گوشته یک شیار نعل اسبی شکل می دهد که در اطراف پای عضلانی به شکلی مشابه گهواره دریایی می چرخد و شامل پنج یا شش آبشش در دو طرف است. دهان در قسمت زیرین بین انتهای شیار باز می شود، در حالی که مقعد به عقب ترین قسمت باز می شود. مانند کیتون ها، تک لاکه ای ها دارای یک اندام زیرشاخه ای حسی و همچنین یک سوهانک ( رادولای ) زبر هستند. چینی از بافت مژک دار دهان را از جلو و کناره ها احاطه کرده است، در حالی که چین کوچکتری که تعدادی شاخک دارد درست پشت آن قرار دارد. معده حاوی یک قلم است که از یک دیورتیکول یا «کیسه سبک» بیرون می زند.
دهان دارای لبه ای به شکل رقم هفت ( ۷ ) در جلو و شاخک هایی در پشت آن است که در گونه های مختلف شکل ها و چیدمان های گوناگونی دارد. [ ۲]
قلب به دو نیمه مساوی تقسیم می شود که هر کدام دارای گوش، بطن و آئورت خاص خود هستند. آئورت چپ و راست اندکی پس از خروج از قلب به هم می پیوندند و خون را به دستگاه گردش باز می رسانند. شش جفت اندام دفعی گرده چه ( نفریدیال ) وجود دارد که به داخل حفره گوشته تخلیه می شود.
دستگاه عصبی دارای عقده های کوچکی در اطراف مری است که از آن دو جفت طناب عصبی اصلی در بدن می گذرد. یک جفت تأمین کننده پا و دیگری اندام های احشایی است. مانند گهواره های دریایی، این طناب های عصبی اصلی توسط یک رشته اعصاب جانبی به هم متصل می شوند و به دستگاه عصبی ظاهری شبیه به یک نردبان می دهند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفنام علمی این راسته از واژه یونانی
( Tryblidium ) گرفته شده است که به معنی کاسه زانو است.
اطلاعات کمی در مورد تک لاکه ای ها ( مونوپلاکوفوران ها ) وجود دارد. آنها یک پوسته دو طرفه منفرد، صاف و گرد دارند که اغلب نازک و شکننده است. اندازه آن از ۳ تا ۳۰ میلی متر ( در گونه های اخیر ) متغیر است. راس پوسته در انتهای قدامی است. پوسته های فسیلی مجموعه ای از شیارهای چسبندگی عضلانی را در سمت داخلی نشان می دهند که نشان دهنده بندبندشدگی است. در واقع، با مطالعه تک لاکه ای های زنده، می توان مشاهده کرد که بخش های بدن آن ها تکرار متوالی کلیه ها، آبشش ها و ساختار تولیدمثلی هستند. ئیشتر این به عنوان یک تقسیم بندی واقعی تعبیر می شد که یک "حلقه گمشده " بین نرم تنان و حلزون ها را پیشنهاد می کرد. مطالعات جدیدتر نشان داده است که تکرار این اندام ها ثانویه است.
تک لاکه ای ها روی پایی گرد حرکت می کنند. سر کوچک شده آنها فاقد چشم یا شاخک است.
حفره گوشته یک شیار نعل اسبی شکل می دهد که در اطراف پای عضلانی به شکلی مشابه گهواره دریایی می چرخد و شامل پنج یا شش آبشش در دو طرف است. دهان در قسمت زیرین بین انتهای شیار باز می شود، در حالی که مقعد به عقب ترین قسمت باز می شود. مانند کیتون ها، تک لاکه ای ها دارای یک اندام زیرشاخه ای حسی و همچنین یک سوهانک ( رادولای ) زبر هستند. چینی از بافت مژک دار دهان را از جلو و کناره ها احاطه کرده است، در حالی که چین کوچکتری که تعدادی شاخک دارد درست پشت آن قرار دارد. معده حاوی یک قلم است که از یک دیورتیکول یا «کیسه سبک» بیرون می زند.
دهان دارای لبه ای به شکل رقم هفت ( ۷ ) در جلو و شاخک هایی در پشت آن است که در گونه های مختلف شکل ها و چیدمان های گوناگونی دارد. [ ۲]
قلب به دو نیمه مساوی تقسیم می شود که هر کدام دارای گوش، بطن و آئورت خاص خود هستند. آئورت چپ و راست اندکی پس از خروج از قلب به هم می پیوندند و خون را به دستگاه گردش باز می رسانند. شش جفت اندام دفعی گرده چه ( نفریدیال ) وجود دارد که به داخل حفره گوشته تخلیه می شود.
دستگاه عصبی دارای عقده های کوچکی در اطراف مری است که از آن دو جفت طناب عصبی اصلی در بدن می گذرد. یک جفت تأمین کننده پا و دیگری اندام های احشایی است. مانند گهواره های دریایی، این طناب های عصبی اصلی توسط یک رشته اعصاب جانبی به هم متصل می شوند و به دستگاه عصبی ظاهری شبیه به یک نردبان می دهند.
wiki: کاسه ای سانان