کاسر

لغت نامه دهخدا

کاسر. [ س ِ ] ( ع ص ) مرد شکننده. ( منتهی الارب ). شکننده. ( غیاث ) ( آنندراج )( ناظم الاطباء ). ج ، کُسَّر. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). قاطع. رجوع به قاطع شود. || دردی است که صاحبش آن عضو را پندارد که میشکند. ( شرح نصاب ) ( غیاث ) ( آنندراج ). یکی از پانزده درد که در عربی نام مخصوص دارند. رجوع به «مکسر» شود. || عقاب.( منتهی الارب ) ( فهرست مخزن الادویه ). عقاب کاسر؛ عقابی که وقت فروآمدن پرها را فراهم آورد. ( ناظم الاطباء ).
کاسر. [ س َ ] ( اِ ) کاستر. انواع پست ماهوت چون شالکی. ( دیوان نظام قاری معروف به شیخ البسه ص 203 ) :
هر جامه بود لایق چیزی بدوختن
کتان بدرز بخیه و کاسر شلال یافت.
نظام قاری ( دیوان ص 51 ).
نیست جز اطلس و الباغ و میان تو کاسر
پادشاهی که بهمسایه گدائی دارد.
نظام قاری ( دیوان ص 65 ).
ارمک امیری صوفک فقیری
اطلس چو شاهی کاسر گدائی.
نظام قاری ( دیوان ص 110 ).
مجوی از آستر رویی به جامه
توخود از کاسر دیبا نیابی.
نظام قاری ( دیوان ص 110 ).
بکامو یقه قاقم چنانست
که دوزی وصله بر کاسر ز کتان.
نظام قاری ( دیوان ص 120 ).
گر چو کرباس پاره ام بکنی
روی کاسر بچشم من نه خوش است.
نظام قاری ( دیوان ص 125 ).
وجود پنبه بمخفی چو باد در قفس است
ولی بکاسر و خفری چو آب در غربال.
نظام قاری ( دیوان ص 127 ).
اگر چه هر دو سفیدند کاسر وسالو
ازین کنند بدستار، از آن بپاتاوه.
؟

فرهنگ فارسی

( اسم ) ۱ - شکننده قاطع . ۲ - دردی است که صاحبش پندارد که عضو دردناک میشکند . یا عقاب کاسر . عقابی که وقت فرود آمدن پرها را فراهم آورد .
انواع پست ماهوت چون شالکی

فرهنگ معین

(س ) [ ع . ] (اِفا. ) شکننده .
(سَ ) (اِ. ) یکی از انواع پست ماهوت چون شالکی .

فرهنگ عمید

شکننده.

پیشنهاد کاربران

بپرس