کاستِلو برانْکو، کامیلو (۱۸۲۵ـ۱۸۹۰)(Castello Branco, Camillo)
رمان نویس پرتغالی. آثارش میان عرفان و قلندری در نوسان اند. این آثار عبارت اند از عشق و تباهی (۱۸۶۲) و سرگذشت من(۱۸۷۵)، که داستان هایی از زندگی روستایی مناطق شمالی است. کاستلو فرزندی نامشروع بود، در کودکی یتیم شد، و زندگی پرماجرایی داشت. از دیگر آثار اوست: خوشبختی کجاست؟(۱۸۵۶) و دختر برزیلی اهل پراتسین (۱۸۸۲). در ۱۸۸۵ ویسکونت شد و پس از ازدست دادن بینایی اش خودکشی کرد. با این که بیشتر آثار او در سطح آثار عامه پسند قرار دارند، اما رمان هایی مثل داستان عاشقانۀ مرد ثروتمند (۱۸۶۱) و شمایل ریکاردیناتراژدی اند و آگاهانه و با قدرت روایت می شوند.
رمان نویس پرتغالی. آثارش میان عرفان و قلندری در نوسان اند. این آثار عبارت اند از عشق و تباهی (۱۸۶۲) و سرگذشت من(۱۸۷۵)، که داستان هایی از زندگی روستایی مناطق شمالی است. کاستلو فرزندی نامشروع بود، در کودکی یتیم شد، و زندگی پرماجرایی داشت. از دیگر آثار اوست: خوشبختی کجاست؟(۱۸۵۶) و دختر برزیلی اهل پراتسین (۱۸۸۲). در ۱۸۸۵ ویسکونت شد و پس از ازدست دادن بینایی اش خودکشی کرد. با این که بیشتر آثار او در سطح آثار عامه پسند قرار دارند، اما رمان هایی مثل داستان عاشقانۀ مرد ثروتمند (۱۸۶۱) و شمایل ریکاردیناتراژدی اند و آگاهانه و با قدرت روایت می شوند.
wikijoo: کاستلو_برانکو،_کامیلو_(۱۸۲۵ـ۱۸۹۰)