کاسترو رایول

دانشنامه آزاد فارسی

کاسْترو، رائول (۱۹۳۱)(Castro, Raúl)
کاسْترو، رائول
رئیس جمهور کوبا از سال ۲۰۰۸ و برادر کهتر فیدل کاسترو. وی قبلاً معاون اول شورای وزیران، دبیر دوم دفتر سیاسی کمیتۀ مرکزی حزب کمونیست کوبا، ارتشبد ارشد در نیروهای مسلح، و شخص دوم در سلسله مراتب فرماندهی کل نیروهای آن کشور بود. در دسامبر ۲۰۰۶ نخست وزیر و در ۳۱ ژوئیۀ همان سال، به سبب بیماری فیدل کاسترو، موقتاً رئیس شورای دولتی کوبا شد. رائول در مدرسه ای یسوعی درس خواند، امّا به دانشگاه نرفت. در ۱۹۵۳ به جنبش ۲۶ ژوئیه پیوست و در حمله به پادگان مونکارا شرکت داشت و بعد از دستگیری ۲۲ماه به زندان افتاد. مدتی در مکزیک تبعید بود و همان جا با ارنستو چه گوارا آشنا شد و او را به محفل انقلابی فیدل کاسترو کشاند. در ماجرای کشتی گرانما نقش داشت (۱۹۵۵) و در سفر به کشورهای بلوک شرق، با کاگ ب ارتباط دائم برقرار کرد. در نبردهای کوهستانی سیرا مائسترا از فرماندهان ارتش انقلابی بود و پس از سرنگونی باتیستا بر اعدام نظامیان وفادار به او نظارت داشت. از زمان تأسیس حزب کمونیست کوبا (۱۹۶۵) دبیر دوم دفتر سیاسی آن حزب شد. رائول از ۱۹۵۹ تاکنون وزیر نیروهای مسلح انقلابی کشورش بوده است. پس از فروپاشی شوروی و قطع کمک های مالی به کوبا، وی برادرش فیدل را به اجرای اصلاحات در بازار کشاورزی تشویق کرد و این اصلاحات بر بهبود اوضاع اقتصادی کشورش تأثیر مثبت گذاشت.

پیشنهاد کاربران

بپرس