کازه ٔ صیاد

لغت نامه دهخدا

کازه صیاد. [ زَ ی ِ ص َی ْ یا ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) زَرْب. ناموس. ( دهار ). داموس. ( منتهی الارب ). قتره. ( دهار ) ( منتهی الارب ). دجیه. ( منتهی الارب ): اندماق ، درآمدن صیاد در کازه. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). تدمیر، پشم دود کردن صیاد کازه را تاصید بوی وی درنیابد. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

زرب ناموس

پیشنهاد کاربران

بپرس