کازاوون. [ وُ ] ( اِخ ) پسر «سپانتازاد» از خانواده «کامساراکان » که از اشکانیان ایران بود. قیصر بیزانس پس از فوت ارشک چهارم ارمنستان بیزانس را به او میدهد و چیزی نمیگذرد که این سردار تابع خسرو سوم که از شاخه دیگر اشکانیان است میگردد و او باجگذاردولت بیزانس میشود، این رفتار باعث خشم بهرام چهارم ساسانی گردیده خسرو را از سلطنت معزول و در قلعه فراموشی محبوس داشت. ( از ایران باستان ج 3 ص 2637 ).
