کاریه

لغت نامه دهخدا

کاریه. [ ی َ / ی ِ ] ( اِخ ) آبادیی است که منسوب به رومانیان بود در آسیای صغیر در جنوب غربی ، که ملیتس از جمله شهرهای آن است و قنیدس نیز یکی از آنها میباشد ( قاموس کتاب مقدس ). و رجوع به ایران باستان ص 460، 646، 649، 651، 693، 694، 717، 926، 1021، 1022، 1099، 1101، 1104، 1112، 1138، 1169، 1185، 1210، 1245، 1268، 1274، 1275، 1454، 1462، 1468، 1608، 1973، 1993، 2033، 2034، 2093، 2101، 2154، 2034، 2344 شود. نیز رجوع به «کاریا» شود.

فرهنگ فارسی

ژان باتیست عضو مجلس کنوانسیون فرانسه ( و. پوله ۱۷۵۶ - مقت . ۱۷٠۴ م . ) . وی در نانت - آنگاه که فرماندهی نوایادها را بعهده داشت - شقاوتهای بسیار مرتکب گردید و سرانجام او را گردن زدند .
آبادیی است که منسوب برومانیان بود در آسیای صغیر

پیشنهاد کاربران

بپرس