کاریزکنه

لغت نامه دهخدا

کاریزکنه. [ ک َ ن َ / ن ِ ] ( نف مرکب ) مقنی : الانباط؛ به آب رسیدن کارکنه. ( تاج المصادر بیهقی ).

پیشنهاد کاربران

بپرس