کاری

کاری (خوراک). در آشپزی هندی، ۱- نام عام شماری از خورش ها. «کاری» به واقع نامی است که انگلیسیان بر خورش های هندی نهاده اند. از انواع معروف آن: کاری مرغ مخصوص انگلیسیان، فراهم آمده از سینه و ران خردکردۀ مرغ، پیاز رنده شده، سیر کوبیده، سیب سبز رنده شده، گوجه فرنگی رنده شده، گرد کاری، برادۀ نارگیل، روغن، نمک و فلفل؛ کاری مرغ شاه جهانی، فراهم آمده از سینه و ران خردکردۀ مرغ، پیاز ساطوری، سیر کوبیده، کشمش بی دانۀ خیسانده، بادام پوست کندۀ کوبیده، زنجبیل، زیره، فلفل قرمز، زعفران ساییده، هل سبز، میخک، دارچین، برگ بو، ماست، خامه، روغن، و نمک و فلفل. منظور از شاه جهان همان پادشاه گورکانی هند است. این پادشاه فرهنگ دربار ایرانی داشت؛ به همین علت هندی ها این خورش را مرغ ایرانی هم می نامند. شیوۀ پخت همۀ کاری ها تقریباً یکسان است. ۲ـ مخلوطی از ادویه های هندی که برای معطرکردن برنج، گوشت و سبزیجات به کار می رود. این ادویه ها عبارت اند از زردچوبه، میخک، زیرۀ سبز، دارچین، زنجبیل، فلفل سیاه و قرمز، گشنیز، زیره سیاه، و شنبلیله.

کاری (گیاهان). کاری (گیاهان)(karri)
کاری
نوعی درخت غول آسای اوکالیپتوس، با نام علمی Eucalyptus diversifolia. در منتهی الیه مناطق جنوب غربی استرالیا می روید. طول این درخت به ۱۲۰ متر می رسد. چوب این درخت از لحاظ استحکام استثنایی است و برای تهیۀ تیر حمال به کار می رود.