کارگیری

/kArgiri/

لغت نامه دهخدا

کارگیری. ( اِ مرکب ) در تداول زنان ، کار: مرده شور کارگیریت را ببرد. مرده شورت ببرد با این کارگیریت. || کسی که مرتکب میشود و مباشرت مینماید و متقبل میشود هر کار مهمی را. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

در تداول زنان کسیکه مرتکب می شود
۱ - پرداختن بکاری مباشرت امری . ۲ - کار : [ مرده شورت ببرد با این کار گیریت ] .

پیشنهاد کاربران

بپرس