(foreign service)
کارگزاری خارجی عبارت از سازمانی متشکل از کارکنانی آموزش دیده موسوم به دیپلمات است که با بر عهده داشتن نمایندگی کشور خویش در مناسبات با دیگر کشورها یا سازمان های بین المللی، به اجرای سیاست خارجی حکومت خود یاری می رسانند. کارگزاری های خارجی نوعاً بخشی از وزارت امور خارجة کشورها به شمار می روند. بیشتر کارگزاری های خارجی بزرگ در هر کشوری که با آن روابط دیپلماتیک دارند دارای سفارت خانه، کنسول گری ها، و مراکز تجاری و فرهنگی هستند. ریاست هر سفارتخانه با سفیری است که از کمک دیپلمات ها و رایزن های متعددی که وظایف گوناگونی بر عهده دارند برخوردار است. بخش های سیاسی و اقتصادی، دربارة تحولات کشور میزبان گزارش هایی تهیه می کنند. بخش کنسولی، به اتباعی که در کشور میزبان زندگی یا به آن سفر می کنند در زمینة مسائل تجاری و حقوقی یاری می رساند و برای اتباعی از کشور میزبان که خواستار سفر به کشور متبوع کارگزاری باشند روادید صادر می کند. بخش فرهنگی نیز به ترویج فرهنگ کشور متبوع کارگزاری در کشور میزبان پردازد. دیپلمات های مقیم کشور ی خارجی از امتیازاتی معروف به مصونیت های دیپلماتیک برخوردارند: آن ها تابع قوانین مدنی و کیفری کشور میزبان نیستند؛ آزادند که با حکومت خودشان ارتباط برقرار کنند؛ و محوطه و ساختمان های سفارت جزو قلمرو دولت متبوع سفارت خانه شناخته می شوند. هر کشوری می تواند دیپلمات کشور دیگری را که عنصری نامطلوب تشخیص دهد، با اعلام وی به عنوان عنصری نامطلوب، از کشور اخراج کند. برخی از کشورها دیپلمات ها را گروگان گرفته اند ایران). پس از جنگ جهانی دوم، به ویژه در دوران جنگ سرد، دیپلماسی دگرگون شد. امروزه سران دولت ها مستقیماً در کنفرانس های سران به تبادل نظر می پردازند. وزرای امور خارجه به دیپلماسی رفت و برگشتی ـ پرواز بین پایتخت ها و اجرای مذاکرات مستمر ـ می پردازند. این تحولات از اهمیت نقش نمایندگان کارگزاری های خارجی در سیاست گذاری مستقیم کاسته است.
64010400
کارگزاری خارجی عبارت از سازمانی متشکل از کارکنانی آموزش دیده موسوم به دیپلمات است که با بر عهده داشتن نمایندگی کشور خویش در مناسبات با دیگر کشورها یا سازمان های بین المللی، به اجرای سیاست خارجی حکومت خود یاری می رسانند. کارگزاری های خارجی نوعاً بخشی از وزارت امور خارجة کشورها به شمار می روند. بیشتر کارگزاری های خارجی بزرگ در هر کشوری که با آن روابط دیپلماتیک دارند دارای سفارت خانه، کنسول گری ها، و مراکز تجاری و فرهنگی هستند. ریاست هر سفارتخانه با سفیری است که از کمک دیپلمات ها و رایزن های متعددی که وظایف گوناگونی بر عهده دارند برخوردار است. بخش های سیاسی و اقتصادی، دربارة تحولات کشور میزبان گزارش هایی تهیه می کنند. بخش کنسولی، به اتباعی که در کشور میزبان زندگی یا به آن سفر می کنند در زمینة مسائل تجاری و حقوقی یاری می رساند و برای اتباعی از کشور میزبان که خواستار سفر به کشور متبوع کارگزاری باشند روادید صادر می کند. بخش فرهنگی نیز به ترویج فرهنگ کشور متبوع کارگزاری در کشور میزبان پردازد. دیپلمات های مقیم کشور ی خارجی از امتیازاتی معروف به مصونیت های دیپلماتیک برخوردارند: آن ها تابع قوانین مدنی و کیفری کشور میزبان نیستند؛ آزادند که با حکومت خودشان ارتباط برقرار کنند؛ و محوطه و ساختمان های سفارت جزو قلمرو دولت متبوع سفارت خانه شناخته می شوند. هر کشوری می تواند دیپلمات کشور دیگری را که عنصری نامطلوب تشخیص دهد، با اعلام وی به عنوان عنصری نامطلوب، از کشور اخراج کند. برخی از کشورها دیپلمات ها را گروگان گرفته اند ایران). پس از جنگ جهانی دوم، به ویژه در دوران جنگ سرد، دیپلماسی دگرگون شد. امروزه سران دولت ها مستقیماً در کنفرانس های سران به تبادل نظر می پردازند. وزرای امور خارجه به دیپلماسی رفت و برگشتی ـ پرواز بین پایتخت ها و اجرای مذاکرات مستمر ـ می پردازند. این تحولات از اهمیت نقش نمایندگان کارگزاری های خارجی در سیاست گذاری مستقیم کاسته است.
64010400
wikijoo: کارگزاری_خارجی