پیامِ شماره 2:
دخشَکومَند ( پارسیِ میانه ) = دَخشه مند ( پارسی نو )
دَخشکومندیه ( پارسیِ میانه ) = دخشه مندی ( پارسیِ نو )
دَخشَکیه ( پارسیِ میانه ) = دَخشگی ( پارسیِ نو )
. . . . . . .
... [مشاهده متن کامل]
دَخشَکومند = دَخش. َ ک. ومند" ( پارسیِ میانه )
دَخشه مند = دَخش. ه . مند
دَخشکومندیه = دَخش. َک . ومند . یه
دَخشه مندی = دَخش. ه. مَند. ی
دَخشَکیه = دَخش . َک. یه
دَخشگی = دَخش. َ گ. ی
نکته : "دَخش" واژه ای اوستایی است از ریشه یِ آغازین " دَگ" که با "داغ" به معنای " نشان" نیز همریشه است.
. . . . .
من درباره ی روشِ بکارگیری واژه " دَخش" به گونه یِ فعلی ( به همراه پیشوند ) و برابرواژگانِ بیگانه در آینده سخن خواهم گفت.
دخشَکومَند ( پارسیِ میانه ) = دَخشه مند ( پارسی نو )
دَخشکومندیه ( پارسیِ میانه ) = دخشه مندی ( پارسیِ نو )
دَخشَکیه ( پارسیِ میانه ) = دَخشگی ( پارسیِ نو )
. . . . . . .
... [مشاهده متن کامل]
دَخشَکومند = دَخش. َ ک. ومند" ( پارسیِ میانه )
دَخشه مند = دَخش. ه . مند
دَخشکومندیه = دَخش. َک . ومند . یه
دَخشه مندی = دَخش. ه. مَند. ی
دَخشَکیه = دَخش . َک. یه
دَخشگی = دَخش. َ گ. ی
نکته : "دَخش" واژه ای اوستایی است از ریشه یِ آغازین " دَگ" که با "داغ" به معنای " نشان" نیز همریشه است.
. . . . .
من درباره ی روشِ بکارگیری واژه " دَخش" به گونه یِ فعلی ( به همراه پیشوند ) و برابرواژگانِ بیگانه در آینده سخن خواهم گفت.
پیامِ شماره 1:
من از این پس در همین جا به واژه سازی خواهم پرداخت. . . .
من از این پس در همین جا به واژه سازی خواهم پرداخت. . . .