یکی از نتایج برگزاری جشن هنر شیراز تشکیل «کارگاه نمایش» بود، که در ۱۳۴۸ش با هدف «کمک به نویسندگان، بازیگران، کارگردان ها، طراحان صحنه و برای خودآزمایی و تجربه هایی به دور از محدودیت های متداول حرفۀ نمایش» آغاز به کار کرد. بیژن صفاری به سمت دبیر شورا و آربی اوانسیان، عباس نعلبندیان و ایرج انور اعضای شورای کارگاه نمایش بودند که به امور مدیریتی و اجرایی این کارگاه می پرداختند، و فریدون رهنما و خجسته کیا از یاری دهندگان آنان بودند. هدف متولیان این کارگاه، فراهم آوردن امکاناتی برای گروه های نمایشیِ جوان و تازه کار بود تا دیدگاه های نمایشی خود را بر روی صحنه تجربه کنند. پرویز پورحسینی، شهرو خردمند، شمسی فضل الهی، سهیل سوزنی، بیژن مفید، مریم خلوتی، و اسماعیل خلج از هنرمندانی بودند که با «کارگاه نمایش» همکاری می کردند. این کارگاه از گروه های سه گانۀ ذیل تشکیل شده بود: «بازیگران شهر» متشکل از هوشنگ آزادی ور، سوسن تسلیمی، آربی آوانسیان، پرویز پورحسینی، داریوش فرهنگ، شکوه نجم آبادی و مهین تجدد؛ «تئاتر تجربی» متشکل از ایرج انور، محمود اقدسی، نسرین پورشیرازی، محمد جعفری، فریده سپاه منصور و علی رضا مجلل؛ و «تئاتر کوچه» متشکل از اسماعیل خلج، حسین ایری، رضا رویگری، رضا ژیان، و ناهید ارسباران. ازجمله اجراهای این کارگاه، نمایش های اُدیپ شاه اثر سوفوکل، پژوهشی ژرف و سترگ و نو... از عباس نعلبندیان، ویس و رامین از مهین تجدد، بکت ۵ نوشتۀ ساموئل بکت، پرومته در بند اثر استیل، پاتوغ، گلدونه خانم هردو از اسماعیل خلج، و هذا حبیب الله... از نعلبندیان، درخور ذکرند.
wikijoo: کارگاه_نمایش
