کارگ الرت زیگفرید

کارگ ـ اِلِرت، زیگفرید (1877ـ1933)
(Karg-Elert, Sigfrid)
آهنگساز آلمانی . پس از تحصیل در لایپ تسیگ، خود را وقف هارمونیوم اروپایی کرد. قطعه های کنسرتی و اتودهای درجه بندی شدة متعدد او، ازجمله 66 بداهه پردازی کُرال (10-1908)، گستره ای از جلوه های امپرسیونیستی همچون «آکورد بی پایان » را دربردارند. او استاد کنسرواتوارهای ماگده بورگ و لایپ تسیگ بود. پیانونوازی درخشان محسوب می شد، اما به ترغیب آهنگساز نروژی ، ادوارد گریگ ، تمام وقت خود را صرف آهنگسازی می کرد. ازجمله آثار او: ارکستری یک سمفونی ؛ دو کنسرتوی پیانو (1901، 1913)؛ موسیقی مجلسی کوآرتت زهی ؛ سونات های ویولون و پیانو؛ سونات و آثار دیگر برای پیانو. هارمونیوم و ارگ قطعه هایی برای هارمونیوم و آثار فراوان برای ارگ ، ازجمله 66 بداهه پردازی کُرال (10-1908)، 24 پرلود و پُست لود، سوناتینا، پاساکالیا، فانتزی و فوگ در رِ ماژور، شاکُن ، فوگ ـ سه گانه و کُرال، دَه قطعة کاراکتریستیک ، سه کُرال سمفونیک ، هفت پاستل هایی از دریاچة کنستانس (1919)، شش پنجره های کلیسای جامع (1923)، 54 واریاسیون ـ اتود ادای احترام به هندل؛ به علاوۀ بیش از 100 ترانه .
78010600