کارکانو جولیو

دانشنامه آزاد فارسی

کارْکانو، جولیو (۱۸۱۲ـ۱۸۸۴)(Carcano, Giulio)
شاعر و رمان نویس ایتالیایی. برخی از رمان ها و مجموعه های داستان های کوتاه او، که غالباً دربارۀ زندگی خانوادگی است، عبارت اند از داستان های ساده (۱۸۴۳)، دامیانو (۱۸۵۰)، دوازده رمان (۱۸۵۳)، و گابریو و کامیلاّ (۱۸۷۴). ازجمله مجموعۀ اشعار اوست: اشعار منتشر شده و منتشر نشده (۱۸۶۱ـ۱۸۷۰) و اشعار گوناگون (۱۸۷۵). کارکانو پیرو آلِسّاندرو ماندزونی، نویسندۀ رمان های رمانتیک تاریخی، بود؛ اما نخستین آثارش اشعار مشعل عید پاک (۱۸۳۴) و آنجیولا ماریا (۱۸۳۹) بود. از مبارزان آزادی و وحدت ایتالیا بود و مدتی را در تبعید گذراند. چند تراژدی نیز نوشته است که برخی از آن ها عبارت اند ازاسپارتاکو (۱۸۵۷)، آردُینو (۱۸۶۰)، و والنتینا (۱۸۷۰). آثار شکسپیر را نیز به ایتالیایی ترجمه کرده است (۱۸۷۴ـ۱۸۸۲).

پیشنهاد کاربران

بپرس