کارپروفن ( انگلیسی: Carprofen ) یک داروی ضدالتهاب غیراستروئیدی ( NSAID ) از کلاس اسید پروپیونیک است که پیش تر برای در انسان و حیوان استفاده می شد، اما اکنون فقط به عنوان یک درمان حمایتی برای شرایط مختلف تنها برای حیوانات در دسترس دامپزشکان است. کارپروفن با مهار COX - 1 و COX - 2 التهاب را کاهش می دهد. ویژگی آن برای COX - 2 از گونه ای به گونه دیگر متفاوت است. [ ۱] کارپروفن که با نام های تجاری بسیاری در سراسر جهان عرضه می شود، درمان روزانه برای درد و التهاب ناشی از انواع گوناگون درد مفاصل و همچنین درد پس از عمل را ارائه می کند. [ ۱] [ ۲]
کارپروفن تقریباً ده سال در انسان استفاده شد. مصرف آن از سال ۱۹۸۸ آغاز شد. کارپروفن برای همان شرایطی که در سگ ها وجود داشت، مانند درد مفاصل و التهاب استفاده شد. عوارض جانبی معمولاً خفیف بوده و معمولاً شامل حالت تهوع یا درد دستگاه گوارش و اسهال می شود. این دارو فقط با نسخه در دوزهای ۱۵۰ تا ۶۰۰ میلی گرم در دسترس بود. دوز بیش از ۲۵۰ میلی گرم تنها برای تسکین درد پس از ضربه شدید، مانند التهاب پس از جراحی بود. دوزهای ۱۵۰ میلی گرم معمولاً برای تسکین درد آرتریت استفاده می شد، در حالی که دوزهای ۲۰۰ میلی گرم معمولاً در موارد آرتریت شدید یا درد التهابی شدید تجویز می شد. دارو به صورت خوراکی مصرف شد. فایزر به دلایل تجاری به طور داوطلبانه آن را برای استفاده انسانی از بازار حذف کرد. [ ۳]
کارپروفن یکی از یازده داروی ضدالتهابی غیر استروئیدی مورد تأیید برای استفاده در سگ است. اینها داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی هستند که به تسکین التهاب، درد و تب کمک می کنند. کارپروفن را می توان به صورت قرص، قرص جویدنی یا تزریقی تجویز کرد. [ ۴]
اغلب، کارپروفن به عنوان داروی طولانی مدت مدیریت درد یا پس از یک روش جراحی برای تسکین حاد درد و التهاب در طول فرایند بهبودی استفاده می شود. هنگام استفاده طولانی مدت، استئوآرتریت اغلب یک بیماری هدف است، زیرا در بیماران سگ شایع است و در نژاد، اندازه و سن متفاوت است.
برای بیمارانی که نیاز به مدیریت درد حاد یا مزمن دارند، کارپروفن باعث بهبود انرژی، سطح فعالیت، راحتی و رفاه عمومی سگ می شود. [ ۵]
بیشتر سگ ها به استفاده از کارپروفن پاسخ خوبی می دهند، اما مانند همه NSAIDها، ممکن است در برخی از بیماران مشکلات گوارشی، کبدی و کلیوی ایجاد کند. [ ۶]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفکارپروفن تقریباً ده سال در انسان استفاده شد. مصرف آن از سال ۱۹۸۸ آغاز شد. کارپروفن برای همان شرایطی که در سگ ها وجود داشت، مانند درد مفاصل و التهاب استفاده شد. عوارض جانبی معمولاً خفیف بوده و معمولاً شامل حالت تهوع یا درد دستگاه گوارش و اسهال می شود. این دارو فقط با نسخه در دوزهای ۱۵۰ تا ۶۰۰ میلی گرم در دسترس بود. دوز بیش از ۲۵۰ میلی گرم تنها برای تسکین درد پس از ضربه شدید، مانند التهاب پس از جراحی بود. دوزهای ۱۵۰ میلی گرم معمولاً برای تسکین درد آرتریت استفاده می شد، در حالی که دوزهای ۲۰۰ میلی گرم معمولاً در موارد آرتریت شدید یا درد التهابی شدید تجویز می شد. دارو به صورت خوراکی مصرف شد. فایزر به دلایل تجاری به طور داوطلبانه آن را برای استفاده انسانی از بازار حذف کرد. [ ۳]
کارپروفن یکی از یازده داروی ضدالتهابی غیر استروئیدی مورد تأیید برای استفاده در سگ است. اینها داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی هستند که به تسکین التهاب، درد و تب کمک می کنند. کارپروفن را می توان به صورت قرص، قرص جویدنی یا تزریقی تجویز کرد. [ ۴]
اغلب، کارپروفن به عنوان داروی طولانی مدت مدیریت درد یا پس از یک روش جراحی برای تسکین حاد درد و التهاب در طول فرایند بهبودی استفاده می شود. هنگام استفاده طولانی مدت، استئوآرتریت اغلب یک بیماری هدف است، زیرا در بیماران سگ شایع است و در نژاد، اندازه و سن متفاوت است.
برای بیمارانی که نیاز به مدیریت درد حاد یا مزمن دارند، کارپروفن باعث بهبود انرژی، سطح فعالیت، راحتی و رفاه عمومی سگ می شود. [ ۵]
بیشتر سگ ها به استفاده از کارپروفن پاسخ خوبی می دهند، اما مانند همه NSAIDها، ممکن است در برخی از بیماران مشکلات گوارشی، کبدی و کلیوی ایجاد کند. [ ۶]

wiki: کارپروفن