کاروان سرای مادرشاه

دانشنامه آزاد فارسی

این کاروان سرا را مادرِ شاه سلطان حسین صفوی، در جوار مدرسۀ چهارباغ اصفهان ساخت، و آن را وقف مدرسه کرد. کاروان سرا را امروزه، با اِعمال تغییراتی، به هتل بدل کرده اند. بنا، حیاطی مربع شکل دارد. نهر آبی که از صحن مدرسۀ چهارباغ می گذرد از محور میانۀ حیاط این کاروان سرا نیز عبور می کند. کاروان سرا چهارایوانی و دوطبقه است. حجره های بزرگ تری در گوشه های بنا تعبیه شده اند، که ورود به آن ها از ایوانچه های کنج حیاط میسّر می شود. در طبقۀ تحتانی، سکویی حیاط را دربر گرفته است، که ایوانچه ها بر بالای این سکو قرار دارند. نماهای پیرامون حیاط تزیین کاشی کاری دارند. در سوی غربی بنا حیاطی طویل قرار دارد، که طویلۀ کاروان سرا بوده است.

پیشنهاد کاربران

کاروانسرا سمت راست بزرگراه اصفهان - تهران حد فاصل‏ اصفهان و مورچه خورت واقع شده است. این کاروانسرا جزء کاروانسراهای سلطنتی محسوب می‏شده است. جهانگردان‏ زیادی این کاروانسرا را دیده‏اند و در مورد آن شرح و توصیفهای‏ بر جای گذاشته‏اند. از آن میان می‏توان به جیمز موریه، هانری‏ رنه دالمانی، ادوارد براون و همچنین حاج عبد الغفار نجم الملک‏ نویسندهء کتاب سفر نامهء خوزستان اشاره کرد. همگی این افراد در دورهء قاجار از این کاروانسرا دیدن کرده‏اند.
...
[مشاهده متن کامل]

بنا دارای ابعاد 75*86 متر است. در چهار گوشهء آن چهار برج مدور و در وسط اضلاع شمالی و جنوبی نیز دو برج پنج ضلعی وجود دارد. دورتادور لبهء فوقانی دیوار خارجی و برجها دیوار جان پناهی با کنگره‏های زیبا و تزئینات‏ آجرکاری وجود دارد. این جان پناه علاوه بر جنبهء تزیینی عاملی‏ بوده است جهت جلوگیری از سقوط مسافران هنگام شب بدین‏ صورت که در شبهای گرم تابستان معمولا مسافران از پشت بام سردر ورودی به صورت پیش‏آمد با دو گوشه پخ است. در قسمت میانی فضای سر پوشیدهء اصلی قرار دارد که درگاه‏ ورودی در آن واقع شده است. درگاه ورودی از طریق دالان کوتاهی به سرسرا می‏رسد. سرسرا مربع شکل‏ بوده و چهار گوشهء آن پخ است و طرفین آن فضاهای مربوط به اقامت نگهبانان و انجام خدماتی همچون خواربارفروشی و نانوایی دیده می‏شود. حیاط مستطیل شکل کاروانسرا با چهار گوشهء پخ به سبک چهار ایوانی است. پشت ایوان‏ بزرگ شرقی، تالار بزرگی قرار دارد. در سه طرف آن صفه‏های‏ عمیق وجود دارد که کمرپوش شده و تشکیل دو طبقه داده‏ است. دورتادور تالار سکوهایی جهت نشستن وجود دارد.
به نظر می‏رسد این تالار محلی برای انجام مراسم پذیرایی از شاهنشاه یا سفیران خارجی بوده است. 18 اتاق گرداگرد حیاط ساخته شده و هر کدام دارای یک ایوان است.
در چهار گوشهء بنا و پشت اتاقها اصطبلها قرار گرفته‏اند، این اصطبلها به دو دستهء تقسیم می‏شوند دستهء اول اصطبلهای‏ ستوندار هستند که در چهار گوشهء بنا قرار دارند و ورود به آنها از طریق گوشه‏های پخ صورت می‏گیرد. این اصطبلها مربع شکل‏ بوده و طرفین آنها صفه‏هایی وجود دارد که داخل هر کدام یک‏ بخاری تعبیه شده است. در فضای مرکزی این اصطبلها مابین‏ چهار ستون مربع شکل، سکویی وجود دارد که به همراه صفه‏ های کناری به عنوان محلی برای اقامت قافله‏داران یا انبار کالاها مورد استفاده بوده‏اند. سیر و عقیده دارد این اصطبلهای چهارگانه‏ برای نگهداری فیل‏هایی بوده که هنگام تشریفات ورود سفرای‏ خارجی به پایتخت، مورد استفاده قرار می‏گرفته‏اند. البته‏ این نظریست که با احتیاط بیشتر باید به آن توجه کرد چرا که‏ در صورت وجود چنین کارکردی به ساخت صفه‏های کناری‏ و سکوی میانی به عنوان فضاهایی که عملکرد انبارداری و بارگیری داشته‏اند، احتیاجی‏ وجود نداشت. دستهء دوم‏ دو اصطبل سراسری پشت‏ اتاقهای شمالی و جنوبی‏ حیاط هستند که طرفین آنها فضاهایی جهت انبار کالا و سکونت چهارپاداران وجود دارد. همانگونه که موریه‏ اشاره می‏کند تأسیساتی‏ همچون حمام و آب انبار داشته است. امروزه هیچ‏ اثری از این دو بنا دیده نمی‏شود. سیرو در حدود 60 سال‏ پیش طرحهایی از آنها ارائه داده است.
در حال حاضر تزیینات بنا شامل آجرکاری نمای دیوار جان پناه است ولی در گذشته دارای کاشیکاری نیز وجود داشته‏ است. مصالح بنا شامل آجر و سنگ است.
هیچ کتیبه‏ای برای تعیین قدمت در بنا وجود ندارد. سیرو بنا را به شاه عباس دوم و یا شاه سلیمان اول صفوی نسبت داده‏ است. اکثر جهانگردان این بنا را از کاروانسراهایی می‏دانند که‏ به امر مادرشاه عباس ساخته شده است ولی مشخص نیست که‏ منظور شاه عباس اول است یا شاه عباس دوم. وجه تسمیهء بنا نیز به همین دلیل است. در این بنا خصوصیات و پیشرفتهایی دیده‏ می‏شود که نشان‏دهندهء انتساب آن به اواخر دورهء صفویست؛به‏ طور مثال اصطبلهای ستوندار که‏ در کاروانسراهای قبل از دوران‏ مغول دیده می‏شود بار دیگر در اواخر دورهء صفوی معمول‏ می‏شود. از طرفی تزیینات آجر کاری از ویژگیهاییست که دوباره‏ از اواخر دورهء صفوی معمول می‏ شود. این تزیینات که در جان‏ پناه کاروانسرا بکار رفته است‏ قابل مقایسه با تزیینات جان‏ پناه کاروانسرای ریاوادبستان‏ است. احتمال دارد کاروانسرای‏ مادرشاه در زمان شاه عباس دوم‏ یا شاه سلیمان و یا شاه سلطان‏ حسین بنا شده باشد. در دورهء ( به تصویر صفحه مراجعه شود ) قاجار تقلیدهای زیادی از بنا صورت گرفته است به‏ عنوان نمونه اصطبلهای‏ ستوندار گوشه‏های‏ کاروانسرا در کارونسرای‏ پرش یا مشیری در راه بوشهر بهشیراز دیده می‏شود. همچنین کاروانسرای راه دار در نزدیکی شیراز نیز تقلیدی‏ از کاروانسرای مادر شاه‏ است. در کاروانسرای ده بید نیز دو اصطبل در دو طرف‏ کاروانسرا وجود دارد که به چهار تالار ستوندار در چهار گوشه‏ منتهی می‏شود، این مسئله از کاروانسرای مادر شاه الهام گرفته‏ شده است.
با توجه به خصوصیات ساختمانی، جلال و شکوه کاروانسرا ، وجود قسمتهایی همچون اصطبلهای ستوندار مخصوص، تالار پذیرایی، امکانات رفاهی مناسب همچون حمام و آب‏ انبار، کاروانسرای مادرشاه از کاروانسراهای سلطنتی محسوب‏ می‏شده و همانند کاروانسرای شیخ علیخان استقبالهای رسمی‏ از پادشاه و سفرای خارجی قبل از ورود به اصفهان در آن‏ صورت می‏گرفته است. همچنین موقعیت مکان نشان‏دهندهء جنبهء تشریفاتی و سلطنتی آن است، به طوریکه در فاصله کمتر از یک منزلی کاروانسرای گز و کاروانسرای مورچه خورت‏ واقع شده است.

بپرس