کارْنِگی، اَنْدرو (۱۸۳۵-۱۹۱۹)(Carnegie, Andrew)
کارْنِگی، اَنْدرو
نـــیـکـوکـار و کـارخـانـه دار اسکاتلندی تبار امریکایی. از ثروتی که از کارخانۀ تولید آهن و فولاد خود واقع در پیتسبورگ به هم رسانده بود برای ایجاد مؤسسات آموزشی و فرهنگی و هوادار صلح، که بسیاری از آن ها به نام خود وی خوانده می شوند، بهره گرفت. در ۱۸۹۸، تالار موسیقی نیویورک به سبب فعالیت های نیکوکارانۀ کارنگی به کارْنِگی هال تغییر نام داد. در دانفِرملین اسکاتلند به دنیا آمد، اما خانواده اش در ۱۸۴۸ به امریکا مهاجرت کردند و در آلگانی پنسیلوانیا اقامت گزیدند. کارنگی پس از کار در کارخانه ای نخ ریسی و نیز راه آهن، به مقام سربازرس بخش پیتسبورگ ارتقا یافت و با سرمایه گذاری برای تولید واگن های تختخواب دار راه آهن و نیز در زمینۀ استخراج نفت به ثروتی دست یافت. در ۱۸۶۵ شرکت کی استون بریج را برای تولید پل های فلزی راه آهن تأسیس کرد و در تولید آلیاژهای فولاد، از نخستین کسانی بود که از فرآیند بسمر بهره گرفت. در ۱۸۷۳ شرکت کارنگی را راه اندازی کرد که رفته رفته بزرگ ترین کارخانۀ تولید آهن و فولاد در امریکا شد. در ۱۸۸۹ کتاب انجیل ثروت را نوشت. در ۱۹۰۱ به اسکاتلند بازگشت. از دهۀ ۱۸۸۰ تا پایان عمر بیش از ۳۵۰میلیون دلار صرف امور خیریه کرد و به تجهیز حدود ۲۵۰۰ کتابخانه در امریکا و دیگر کشورهای انگلیسی زبان پرداخت. ازجملۀ دیگر بنیادهای خیریۀ کارنگی عبارت اند از مؤسسۀ کارنگی در واشینگتن، مؤسسۀ تکنولوژی کارنگی در پیتسبورگ، بنیاد کارنگی در انگلستان، کاخ صلح در لاهه (که دیوان بین المللی در آن واقع است)، و موقوفۀ کارنگی برای تحقق صلح در جهان. برای گرامی داشت یاد او، انجمن کتابخانه های انگلستان از ۱۹۳۶ سالانه نشانی را، با عنوان نشان کارْنِگی، به پدیدآورندگان برگزیدۀ کتاب های کودک اهدا می کند.
کارْنِگی، اَنْدرو
نـــیـکـوکـار و کـارخـانـه دار اسکاتلندی تبار امریکایی. از ثروتی که از کارخانۀ تولید آهن و فولاد خود واقع در پیتسبورگ به هم رسانده بود برای ایجاد مؤسسات آموزشی و فرهنگی و هوادار صلح، که بسیاری از آن ها به نام خود وی خوانده می شوند، بهره گرفت. در ۱۸۹۸، تالار موسیقی نیویورک به سبب فعالیت های نیکوکارانۀ کارنگی به کارْنِگی هال تغییر نام داد. در دانفِرملین اسکاتلند به دنیا آمد، اما خانواده اش در ۱۸۴۸ به امریکا مهاجرت کردند و در آلگانی پنسیلوانیا اقامت گزیدند. کارنگی پس از کار در کارخانه ای نخ ریسی و نیز راه آهن، به مقام سربازرس بخش پیتسبورگ ارتقا یافت و با سرمایه گذاری برای تولید واگن های تختخواب دار راه آهن و نیز در زمینۀ استخراج نفت به ثروتی دست یافت. در ۱۸۶۵ شرکت کی استون بریج را برای تولید پل های فلزی راه آهن تأسیس کرد و در تولید آلیاژهای فولاد، از نخستین کسانی بود که از فرآیند بسمر بهره گرفت. در ۱۸۷۳ شرکت کارنگی را راه اندازی کرد که رفته رفته بزرگ ترین کارخانۀ تولید آهن و فولاد در امریکا شد. در ۱۸۸۹ کتاب انجیل ثروت را نوشت. در ۱۹۰۱ به اسکاتلند بازگشت. از دهۀ ۱۸۸۰ تا پایان عمر بیش از ۳۵۰میلیون دلار صرف امور خیریه کرد و به تجهیز حدود ۲۵۰۰ کتابخانه در امریکا و دیگر کشورهای انگلیسی زبان پرداخت. ازجملۀ دیگر بنیادهای خیریۀ کارنگی عبارت اند از مؤسسۀ کارنگی در واشینگتن، مؤسسۀ تکنولوژی کارنگی در پیتسبورگ، بنیاد کارنگی در انگلستان، کاخ صلح در لاهه (که دیوان بین المللی در آن واقع است)، و موقوفۀ کارنگی برای تحقق صلح در جهان. برای گرامی داشت یاد او، انجمن کتابخانه های انگلستان از ۱۹۳۶ سالانه نشانی را، با عنوان نشان کارْنِگی، به پدیدآورندگان برگزیدۀ کتاب های کودک اهدا می کند.
wikijoo: کارنگی،_اندرو_(۱۸۳۵-۱۹۱۹)