کارندگی

لغت نامه دهخدا

کارندگی. [ رَ دَ / دِ ] ( حامص ) عمل کارنده.

فرهنگ فارسی

عمل کارنده
( اسم ) ۱ - کار کننده عمل کننده . ۲ - کشت کننده زارع فلاح جمع : کار ندگان : [ ز تخم پراکنده و زمزد و رنج ببخشید کار ندگان را ز گنج ] .

پیشنهاد کاربران

بپرس