کارنجک

لغت نامه دهخدا

کارنجک. [ رَ ج َ ] ( اِ ) خیار و بادرنگ را گویند که سبز و بزرگ باشد. ( برهان ) ( آنندراج ) :
سیرش نکند خیار کارنجک.
منجیک ترمذی ( از فرهنگ نظام ).
بعضی با واو بجای راء ضبط کرده اند. ( فرهنگ نظام ). رجوع به کاونجک شود.

پیشنهاد کاربران

سبزقبا/ هفت رنگ /این پرنده از رسته زنبور خواران است/ در گویش هرمزگانی یه این نوع پرنده کارنجک یا خاروشک میگویند. آنها اندامی محکم وظاهری شبیه به زاغ کبود دارند.

بپرس