کارمینا بورانا ( به لاتین: Carmina Burana ) قطعهٔ آوازی یا کانتاتا اثر کارل ارف است . کتاب کارمینا بورانا یک کتاب خطی است . شامل مجموعه ای از 254 شعر و متون نمایشی است که بیشتر آنها در قرن 11 و 12 میلادی و تعدادی هم در قرن 13 میلادی نوشته شده اند . این کتاب در سال ۱۸۰۳ میلادی در ایالت «باواریا» ی آلمانِ امروز پیدا شده است. نسخهٔ اصلی این مجموعه ۱۱۹ صفحه داشته و گویا سه شاعر مختلف آن را سروده اند. کارمینا بورانا ( سروده های بورانا ) توسط کارل ارف[ ۱] در بین سال های ۱۹۳۵ و ۱۹۳۶ ساخته شده است. این قطعه براساس ۲۴ شعر که در مجموعهٔ اشعار کارمینا بورانا مربوط به قرون وسطا، به دست آمده، ساخته شده اند.
نام لاتینی که ارف روی سرودها گذاشت، عبارت زیر بود:
«سرودهای ضدروحانی برای خواننده و کُر که باید با آلات مربوطه و تصاویر جادویی اجرا شوند. »[ ۲]
کارمینا یعنی سروده ها و بورانا برابر لاتین واژهٔ ژرمنی بویرن Beuern است که از ریشه bur به معنی «خانهٔ کوچک» می آید. نام دقیق ترش کانتات ( کانتاتا ) Cantata کارمینا بورانا است. معروفترین بخش این اپرا، قطعه آغازین و همچنین پایانی آن با نام او فورتونا است. در واقع کارمینا بورانا مجموعه ای در قالب یک کتاب خطی است که در سال ۱۸۰۳ میلادی در ایالت Bavaria «باواریا» ی آلمان امروز پیدا شده، نسخه اصلی این مجموعه ۱۱۹ صفحه داشته و گویا سه شاعر مختلف آن را سروده است. مجموعه فوق شش فصل داشته و فصل اول آن که مربوط به سرودهای مذهبی است گم شده است.
کارمینا بورانا سمفونی نیست و چنانچه به اشتباه نوشته اند، اپرا هم نیست. قطعه ای است که می توان به آن نام کانتات ( کانتاتا[ ۳] ) داد ولی بهتر است طبق نظر خود کارل ارف آن را تنها «کارمینا بورانا» بنامیم.
کارل ارف در ابتدا با متن اشعار در انتشارات جان آدینگتون سیموندز[ ۴] آشنا شد. شراب، زن، و ترانه که شامل ترجمه انگلیسی ۴۶ شعر از مجموعه می شد. میشل هافن[ ۵] یک دانشجوی جوان حقوق و علاقه مند به زبان های لاتین و یونانی، کارل ارف را در انتخاب و سازماندهی ۵۴ شعر از این اشعار، یاری کرد؛ تا آن ها را به زبان های لاتین و آلمانی قرون وسطا تبدیل کند. این گزیده، محدوده وسیعی از موضوعات دنیوی را شامل می شود. آن دو ابیاتی را انتخاب کردند که در قرن سیزدهم به اندازهٔ امروزه ملموس و آشنا هستند: بی ثباتی دارایی و ثروت، بی دوام بودن طبیعت زندگی، خوشحالی برگشت بهار، لذات و خطرات شرابخواری، شکم پرستی و قماربازی.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفنام لاتینی که ارف روی سرودها گذاشت، عبارت زیر بود:
«سرودهای ضدروحانی برای خواننده و کُر که باید با آلات مربوطه و تصاویر جادویی اجرا شوند. »[ ۲]
کارمینا یعنی سروده ها و بورانا برابر لاتین واژهٔ ژرمنی بویرن Beuern است که از ریشه bur به معنی «خانهٔ کوچک» می آید. نام دقیق ترش کانتات ( کانتاتا ) Cantata کارمینا بورانا است. معروفترین بخش این اپرا، قطعه آغازین و همچنین پایانی آن با نام او فورتونا است. در واقع کارمینا بورانا مجموعه ای در قالب یک کتاب خطی است که در سال ۱۸۰۳ میلادی در ایالت Bavaria «باواریا» ی آلمان امروز پیدا شده، نسخه اصلی این مجموعه ۱۱۹ صفحه داشته و گویا سه شاعر مختلف آن را سروده است. مجموعه فوق شش فصل داشته و فصل اول آن که مربوط به سرودهای مذهبی است گم شده است.
کارمینا بورانا سمفونی نیست و چنانچه به اشتباه نوشته اند، اپرا هم نیست. قطعه ای است که می توان به آن نام کانتات ( کانتاتا[ ۳] ) داد ولی بهتر است طبق نظر خود کارل ارف آن را تنها «کارمینا بورانا» بنامیم.
کارل ارف در ابتدا با متن اشعار در انتشارات جان آدینگتون سیموندز[ ۴] آشنا شد. شراب، زن، و ترانه که شامل ترجمه انگلیسی ۴۶ شعر از مجموعه می شد. میشل هافن[ ۵] یک دانشجوی جوان حقوق و علاقه مند به زبان های لاتین و یونانی، کارل ارف را در انتخاب و سازماندهی ۵۴ شعر از این اشعار، یاری کرد؛ تا آن ها را به زبان های لاتین و آلمانی قرون وسطا تبدیل کند. این گزیده، محدوده وسیعی از موضوعات دنیوی را شامل می شود. آن دو ابیاتی را انتخاب کردند که در قرن سیزدهم به اندازهٔ امروزه ملموس و آشنا هستند: بی ثباتی دارایی و ثروت، بی دوام بودن طبیعت زندگی، خوشحالی برگشت بهار، لذات و خطرات شرابخواری، شکم پرستی و قماربازی.
wiki: کارمینا بورانا