کارمنتا ( به لاتین: Carmenta ) در دین و اسطوره شناسی رومی الههٔ زایش و پیشگویی[ ۱] و شخصیتی مرتبط با اختراع و حمایت از مادران و کودکان و مامایان بود. نیز گفته می شود که مبدع الفبای لاتین، پرکاربردترین الفبای جهان، بوده است. [ ۲]
نام Carmenta مشتق از اسم لاتینی carmen است که در معانی «طلسم، پیشگویی، آواز» به کار می رود، اسمی که کلمهٔ انگلیسی charm نیز مشتق از آنست. [ ۳] نام اصلی اش نیکوستراته ( به یونانی: Νικοστράτη ) بود لیکن به پاس شهرتش در پیشگویی آن را به کارمنتا تغییر دادند.
وی از هرمس باردار شد و اواندر را زایید[ ۴] [ ۵] که شهر پالانتیوم را پی ریخت ( بعدها روم بر روی همین شهر به دست رومولوس بنا شد ) یولیوس هیگینوس می گوید که کارمنتا پانزده حرفِ الفبای یونانی را تغییر داد تا بدل به الفبای لاتین شوند، و پسرش اواندر آن ها را بر ناحیهٔ لاتیوم عرضه کرد. [ ۶]
کارمنتا در شمار کامنایان بود و یک فلامن به نام Flamen Carmentalis به وی اختصاص داشت.
معبدش در جوار دروازه کارمنتا در روم و نزدیک تپه کاپیتول قرار داشت و در آن پوشیدن البسهٔ چرمین یا هرگونه محصول پوست حیوانات مرده ممنوع بود. [ ۷] جشنواره اش کارمنتالیا نام داشت و زنان آن را در یازدهم و پانزدهم ژانویه جشن می گرفتند. نام و زندگی او در کتاب لاتینی در باب زنان نامدار[ یادداشت ۱] آمده، کتابی که مشتمل بر زندگی نامه های زنان تاریخی و حماسه ساز اثر جووانی بوکاچو، شاعر فلورانسی، است و در ۶۲–۱۳۶۱ تألیف شده بود. [ ۸] [ ۹] شهرت این کتاب در اینست که نخستین مجموعهٔ منحصراً مختص به زندگی نامهٔ زنان در ادبیات غرب می باشد.
↑ De Mulieribus Claris
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفنام Carmenta مشتق از اسم لاتینی carmen است که در معانی «طلسم، پیشگویی، آواز» به کار می رود، اسمی که کلمهٔ انگلیسی charm نیز مشتق از آنست. [ ۳] نام اصلی اش نیکوستراته ( به یونانی: Νικοστράτη ) بود لیکن به پاس شهرتش در پیشگویی آن را به کارمنتا تغییر دادند.
وی از هرمس باردار شد و اواندر را زایید[ ۴] [ ۵] که شهر پالانتیوم را پی ریخت ( بعدها روم بر روی همین شهر به دست رومولوس بنا شد ) یولیوس هیگینوس می گوید که کارمنتا پانزده حرفِ الفبای یونانی را تغییر داد تا بدل به الفبای لاتین شوند، و پسرش اواندر آن ها را بر ناحیهٔ لاتیوم عرضه کرد. [ ۶]
کارمنتا در شمار کامنایان بود و یک فلامن به نام Flamen Carmentalis به وی اختصاص داشت.
معبدش در جوار دروازه کارمنتا در روم و نزدیک تپه کاپیتول قرار داشت و در آن پوشیدن البسهٔ چرمین یا هرگونه محصول پوست حیوانات مرده ممنوع بود. [ ۷] جشنواره اش کارمنتالیا نام داشت و زنان آن را در یازدهم و پانزدهم ژانویه جشن می گرفتند. نام و زندگی او در کتاب لاتینی در باب زنان نامدار[ یادداشت ۱] آمده، کتابی که مشتمل بر زندگی نامه های زنان تاریخی و حماسه ساز اثر جووانی بوکاچو، شاعر فلورانسی، است و در ۶۲–۱۳۶۱ تألیف شده بود. [ ۸] [ ۹] شهرت این کتاب در اینست که نخستین مجموعهٔ منحصراً مختص به زندگی نامهٔ زنان در ادبیات غرب می باشد.
↑ De Mulieribus Claris
wiki: کارمنتا