کارلو میراندا ( به ایتالیایی: Carlo Miranda ) ( زاده ۱۵ اوت ۱۹۱۲ – درگذشته ۲۸ مه ۱۹۸۲ در ناپل ) ریاضیدان اهل ایتالیا بود.
میراندا در سال ۱۹۳۱ تحت سرپرستی ماورو پیکونه در ناپل دانش آموخته شد و بیدرنگ به عنوان دستیار او در رم مشغول به کار شد. در ۱۹۳۳ درجه شایستگی را به دست آورد و پس از گذراندن یک فرصت مطالعاتی در پاریس در جنووا به درجه استادی رسید. او همچنین استاد دانشگاه های تورین ( ۱۹۴۱ ) و ناپل ( ۱۹۴۳ ) نیز بود. او به همراه رناتو کاچیپولی مؤسسه ریاضیات را در ناپل بازسازی کرد و از ۱۹۵۶ تا ۱۹۶۸ مدیر دانشکده علوم در ناپل بود. وی همچنین از سال ۱۹۵۸ تا ۱۹۶۴ رئیس اتحادیه ریاضیات ایتالیا بود.
زمینه کاری میراندا همچون استادش پیکونه، آنالیز ریاضی بود و او پژوهشهایی در زمینه معادلات انتگرال و معادلات دیفرانسیل بیضوی و کاربردهای حساب تغییرات و آنالیز تابعی در فیزیک ریاضی انجام داد. فرم چندمتغیره قضیه مقدار میانی به نام قضیه میراندا با پوانکاره - میراندا شناخته شده است. پوانکاره، این گزاره را بدون اثبات مطرح کرده بود و میراندا نشان داد که این گزاره با قضیه نقطه ثابت براوئر معادل است.
در نظریه تابع ها، تعمیم هایی که میراندا از قضایای مونتل و شوتکی داد نامبردار هستند. میراندا توانست این قضایا را که تا آنزمان با این فرض اثبات شده بودند که توابع هولومورف مورد بحث مقدار صفر و ۱ را نمی پذیرند، به این فرض فروبکاهد که این تابع ها، مقدار صفر و مشتقشان مقدار ۱ را نمی پذیرد. در سال ۱۹۵۴ او جایزه اورانیا را در ناپل دریافت کرد و در ۱۹۶۰ مدال طلای دستاوردهای علمی به وی داده شد.
• Lezioni di analisi algebrica: Anno accademico 1937 - 38: R. Università di Genova. Facoltà di Ingegneria, Genova, Sezione editoriale del GUF, 1938
• Le soluzioni fondamentali delle equazioni ellittiche, Bologna, N. Zanichelli, 1957
• Istituzioni di matematica, Napoli, Liguori, 1970
• Partial differential equations of elliptic type, 2nd revised edition, New York, Springer Verlag, 1970
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفمیراندا در سال ۱۹۳۱ تحت سرپرستی ماورو پیکونه در ناپل دانش آموخته شد و بیدرنگ به عنوان دستیار او در رم مشغول به کار شد. در ۱۹۳۳ درجه شایستگی را به دست آورد و پس از گذراندن یک فرصت مطالعاتی در پاریس در جنووا به درجه استادی رسید. او همچنین استاد دانشگاه های تورین ( ۱۹۴۱ ) و ناپل ( ۱۹۴۳ ) نیز بود. او به همراه رناتو کاچیپولی مؤسسه ریاضیات را در ناپل بازسازی کرد و از ۱۹۵۶ تا ۱۹۶۸ مدیر دانشکده علوم در ناپل بود. وی همچنین از سال ۱۹۵۸ تا ۱۹۶۴ رئیس اتحادیه ریاضیات ایتالیا بود.
زمینه کاری میراندا همچون استادش پیکونه، آنالیز ریاضی بود و او پژوهشهایی در زمینه معادلات انتگرال و معادلات دیفرانسیل بیضوی و کاربردهای حساب تغییرات و آنالیز تابعی در فیزیک ریاضی انجام داد. فرم چندمتغیره قضیه مقدار میانی به نام قضیه میراندا با پوانکاره - میراندا شناخته شده است. پوانکاره، این گزاره را بدون اثبات مطرح کرده بود و میراندا نشان داد که این گزاره با قضیه نقطه ثابت براوئر معادل است.
در نظریه تابع ها، تعمیم هایی که میراندا از قضایای مونتل و شوتکی داد نامبردار هستند. میراندا توانست این قضایا را که تا آنزمان با این فرض اثبات شده بودند که توابع هولومورف مورد بحث مقدار صفر و ۱ را نمی پذیرند، به این فرض فروبکاهد که این تابع ها، مقدار صفر و مشتقشان مقدار ۱ را نمی پذیرد. در سال ۱۹۵۴ او جایزه اورانیا را در ناپل دریافت کرد و در ۱۹۶۰ مدال طلای دستاوردهای علمی به وی داده شد.
• Lezioni di analisi algebrica: Anno accademico 1937 - 38: R. Università di Genova. Facoltà di Ingegneria, Genova, Sezione editoriale del GUF, 1938
• Le soluzioni fondamentali delle equazioni ellittiche, Bologna, N. Zanichelli, 1957
• Istituzioni di matematica, Napoli, Liguori, 1970
• Partial differential equations of elliptic type, 2nd revised edition, New York, Springer Verlag, 1970
wiki: کارلو میراندا