کارل کلایست ( آلمانی: Karl Kleist؛ ۳۱ ژانویهٔ ۱۸۷۹ – ۲۶ دسامبر ۱۹۶۰ ) روان پزشک، متخصص اعصاب و استاد دانشگاه اهل آلمان بود. او مشارکت های علمی - پژوهشی مهمی در زمینهٔ آسیب شناسی روانی و عصب روان شناسی داشت. [ ۱] [ ۲] [ ۳] واژه های پزشکی «تک قطبی» و «دوقطبی» را او ابداع کرد که امروزه مفاهیم توصیفی برای اختلال افسردگی عمده و اختلال دوقطبی هستند. [ ۴]
مقاله های و پژوهش های اصلی او بیشتر در زمینه عصب شناسی بود، و او به ویژه برای کارهایش جهت تعیین عملکرد هر نقطه از قشر مغز انسان و ترسیم نقشهٔ علملکردی قشر مغز ( نقشه برداری مغز ) شناخته شده است. این کار بر اساس معاینه و پژوهش بر روی صدها مورد از بیماران صدمه دیده با گلوله در جنگ جهانی اول صورت گرفت که نقص عملکردی آنها را کلایست عمداً در طول زندگی فردد مورد مطالعه و توصیف قرار داده است و پس از مرگ هم، با استفاده از کالبد شکافی مغز، ضایعه را مستند کرد و بنابراین، توانست عملکرد مغز را در هر ناحیهٔ آن مشخص کند و این کار را نیز بر اساس نحوهٔ آرایش یاخته ای انجام دهد. [ ۵] [ ۶] کارل کلایست شاگرد کارل ورنیکه بود و در کارهایش، از همان سنت و روش ورنیکه پیروی می کند. از شاگردان کلایست می توان به کارل لیونهارت اشاره کرد که با کمک هم «سیستم طبقه بندی روان پریشی کلایست - لیونهارت» را ابداع کردند.
وی از سال ۱۹۲۰ تا ۱۹۵۰، استاد زوان پزشکی و بیماری های مغز و اعضاب و همچنین مدیر «کلینیک دانشگاهی عصب روان پزشکی» در دانشگاه گوته فرانکفورت بود. وی همچنین مابین سال های ۱۹۵۰ تا ۱۹۶۰ میلادی، مدیر «مؤسسهٔ پژوهش برای آسیب شناسی مغز و آسیب شناسی روانی» بود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفمقاله های و پژوهش های اصلی او بیشتر در زمینه عصب شناسی بود، و او به ویژه برای کارهایش جهت تعیین عملکرد هر نقطه از قشر مغز انسان و ترسیم نقشهٔ علملکردی قشر مغز ( نقشه برداری مغز ) شناخته شده است. این کار بر اساس معاینه و پژوهش بر روی صدها مورد از بیماران صدمه دیده با گلوله در جنگ جهانی اول صورت گرفت که نقص عملکردی آنها را کلایست عمداً در طول زندگی فردد مورد مطالعه و توصیف قرار داده است و پس از مرگ هم، با استفاده از کالبد شکافی مغز، ضایعه را مستند کرد و بنابراین، توانست عملکرد مغز را در هر ناحیهٔ آن مشخص کند و این کار را نیز بر اساس نحوهٔ آرایش یاخته ای انجام دهد. [ ۵] [ ۶] کارل کلایست شاگرد کارل ورنیکه بود و در کارهایش، از همان سنت و روش ورنیکه پیروی می کند. از شاگردان کلایست می توان به کارل لیونهارت اشاره کرد که با کمک هم «سیستم طبقه بندی روان پریشی کلایست - لیونهارت» را ابداع کردند.
وی از سال ۱۹۲۰ تا ۱۹۵۰، استاد زوان پزشکی و بیماری های مغز و اعضاب و همچنین مدیر «کلینیک دانشگاهی عصب روان پزشکی» در دانشگاه گوته فرانکفورت بود. وی همچنین مابین سال های ۱۹۵۰ تا ۱۹۶۰ میلادی، مدیر «مؤسسهٔ پژوهش برای آسیب شناسی مغز و آسیب شناسی روانی» بود.
wiki: کارل کلایست