کارل ادوارد سِیگِن ( انگلیسی: Carl Edward Sagan؛ زادهٔ ۹ نوامبر ۱۹۳۴ – درگذشتهٔ ۲۰ دسامبر ۱۹۹۶ ) اخترشناس اوکراینی - آمریکایی، دانشمند علوم سیاره ای، کیهان شناس، اخترشیمیدان، مشاور ناسا، نویسنده و مروج علم های اخترشناسی، اخترفیزیک و دیگر علوم طبیعی بود. او پیشگام اخترزیست شناسی و یکی از بنیان گذاران جستجوی هوش فرازمینی معروف به «سِتی» بود. سیگن طرفدار و مبلغ شک گرایی علمی بود. [ ۲]
سیگن که در ابتدا استادیار دانشگاه هاروارد بود، بعدها به دانشگاه کرنل رفت و بیشتر دوران حرفه ای خود را در آنجا گذراند. او به عنوان نویسنده یا نویسندهٔ همکار یا ویراستار در انتشار بیش از ۶۰۰ مقاله علمی و ۲۰ کتاب نقش داشت و ۳۰ سال به تدریس آکادمیک مشغول بود. او در برهه ای به عنوان یکی از مهم ترین چهره های علمی و به اصطلاح آقای علم مطرح بود. [ ۳] [ ۴] شهرت جهانی او برای تألیف کتاب های علوم همگانی و مجری گری برنامهٔ علمی کیهان: یک سفر شخصی ( کاسموس ) بود که توسط بیش از شش صد میلیون بیننده در ۶۰ کشور دیده شد. این برنامهٔ علمی به پربیننده ترین مجموعه در تاریخ تلویزیون عمومی آمریکا تبدیل شد. [ ۵] کتابی نیز به نام کاسموس در ارتباط با این مجموعه منتشر شد. کتاب کیهان سال ۱۹۸۰ چاپ شد و به مدت ۷۰ هفته پیاپی در صدر فهرست کتاب های پرفروش نشریه نیویورک تایمز قرار داشت؛ تا ۸ سال بعد هم که کتاب «تاریخچه مختصر زمان» نوشته استیون هاوکینگ منتشر شد، پرمخاطب ترین کتاب ترویجی علم در جهان کتاب های انگلیسی بود. [ ۶] سیگن همچنین یک رمان علمی - تخیلی به نام تماس نوشت که در سال ۱۹۸۵ منتشر شد. این رمان، مبنای ایجاد فیلمی به همین نام در سال ۱۹۹۷ شد. مقالات او، شامل ۵۹۵٫۰۰۰ مورد مقاله در کتابخانهٔ کنگره بایگانی می شوند.
میلیاردها و میلیاردها، اژدهایان بهشت، جهان دیوزده و نقطه آبی کم رنگ از مهم ترین کتاب های علمی محبوب او هستند. [ ۷]
سیگن یکی از طرفداران پر و پا قرص شک گرایی علمی و روش علمی بود؛ او در زمینهٔ اخترزیست شناسی پیشگام بود و همچنین، جستجو برای حیات هوشمند فرازمینی ( سِتی ) را نیز ترویج می کرد. او بیشتر دوران حرفه ای خود را به عنوان استاد ستاره شناسی در دانشگاه کرنل گذراند و در آنجا آزمایشگاه مطالعات سیاره ای را هدایت کرد. وی در هدایت برنامه فضایی آمریکا نقشی محوری داشت. او از دهه ۱۹۵۰ مشاور و راهنمای ناسا بود، فضانوردان آپولو را قبل از پروازهایشان توجیه می کرد و نیز در سفرهای اکتشافی سفینه های مارینر، وایکینگ، ویجر و گالیله به سیاره ها همکاری داشت. [ ۸] سیگن و آثارش جوایز و افتخارات متعددی را دریافت کردند که از جملهٔ آنها می توان به مدال خدمات عمومی برجسته ناسا، مدال رفاه عمومی آکادمی ملی علوم، جایزه پولیتزر ( برای کتاب اژدهایان بهشت و کیهان: یک سفر شخصی ) ، دو جایزهٔ امی، جایزهٔ پیبادی و جایزهٔ هوگو اشاره کرد. او سه بار ازدواج کرد و پنج فرزند داشت. ساگان پس از ابتلا به سندرم میلودیسپلاستیک در ۲۰ دسامبر ۱۹۹۶ و در سن ۶۲ سالگی بر اثر سینه پهلو درگذشت.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفسیگن که در ابتدا استادیار دانشگاه هاروارد بود، بعدها به دانشگاه کرنل رفت و بیشتر دوران حرفه ای خود را در آنجا گذراند. او به عنوان نویسنده یا نویسندهٔ همکار یا ویراستار در انتشار بیش از ۶۰۰ مقاله علمی و ۲۰ کتاب نقش داشت و ۳۰ سال به تدریس آکادمیک مشغول بود. او در برهه ای به عنوان یکی از مهم ترین چهره های علمی و به اصطلاح آقای علم مطرح بود. [ ۳] [ ۴] شهرت جهانی او برای تألیف کتاب های علوم همگانی و مجری گری برنامهٔ علمی کیهان: یک سفر شخصی ( کاسموس ) بود که توسط بیش از شش صد میلیون بیننده در ۶۰ کشور دیده شد. این برنامهٔ علمی به پربیننده ترین مجموعه در تاریخ تلویزیون عمومی آمریکا تبدیل شد. [ ۵] کتابی نیز به نام کاسموس در ارتباط با این مجموعه منتشر شد. کتاب کیهان سال ۱۹۸۰ چاپ شد و به مدت ۷۰ هفته پیاپی در صدر فهرست کتاب های پرفروش نشریه نیویورک تایمز قرار داشت؛ تا ۸ سال بعد هم که کتاب «تاریخچه مختصر زمان» نوشته استیون هاوکینگ منتشر شد، پرمخاطب ترین کتاب ترویجی علم در جهان کتاب های انگلیسی بود. [ ۶] سیگن همچنین یک رمان علمی - تخیلی به نام تماس نوشت که در سال ۱۹۸۵ منتشر شد. این رمان، مبنای ایجاد فیلمی به همین نام در سال ۱۹۹۷ شد. مقالات او، شامل ۵۹۵٫۰۰۰ مورد مقاله در کتابخانهٔ کنگره بایگانی می شوند.
میلیاردها و میلیاردها، اژدهایان بهشت، جهان دیوزده و نقطه آبی کم رنگ از مهم ترین کتاب های علمی محبوب او هستند. [ ۷]
سیگن یکی از طرفداران پر و پا قرص شک گرایی علمی و روش علمی بود؛ او در زمینهٔ اخترزیست شناسی پیشگام بود و همچنین، جستجو برای حیات هوشمند فرازمینی ( سِتی ) را نیز ترویج می کرد. او بیشتر دوران حرفه ای خود را به عنوان استاد ستاره شناسی در دانشگاه کرنل گذراند و در آنجا آزمایشگاه مطالعات سیاره ای را هدایت کرد. وی در هدایت برنامه فضایی آمریکا نقشی محوری داشت. او از دهه ۱۹۵۰ مشاور و راهنمای ناسا بود، فضانوردان آپولو را قبل از پروازهایشان توجیه می کرد و نیز در سفرهای اکتشافی سفینه های مارینر، وایکینگ، ویجر و گالیله به سیاره ها همکاری داشت. [ ۸] سیگن و آثارش جوایز و افتخارات متعددی را دریافت کردند که از جملهٔ آنها می توان به مدال خدمات عمومی برجسته ناسا، مدال رفاه عمومی آکادمی ملی علوم، جایزه پولیتزر ( برای کتاب اژدهایان بهشت و کیهان: یک سفر شخصی ) ، دو جایزهٔ امی، جایزهٔ پیبادی و جایزهٔ هوگو اشاره کرد. او سه بار ازدواج کرد و پنج فرزند داشت. ساگان پس از ابتلا به سندرم میلودیسپلاستیک در ۲۰ دسامبر ۱۹۹۶ و در سن ۶۲ سالگی بر اثر سینه پهلو درگذشت.
wiki: کارل ساگان