کارل اچ• جون. کارل اچ. جون ( انگلیسی: Carl H. June؛ زادهٔ ۱۹۵۳ میلادی ) یک دانشمند در زمینه ایمنی شناسی اهل ایالات متحده آمریکا است. وی اینک، استاد رشتهٔ ایمنی درمانی در دپارتمان آسیب شناسی و علوم آزمایشگاهی در دانشکدهٔ پزشکی دانشگاه پنسیلوانیا است. [ ۱] علت اصلی شهرت فراوان او، پژوهش های مهمش در درمان های تخصصی با لنفوسیت تی در درمان سرطان است.
وی فارغ التحصیل آکادمی نیروی دریایی آمریکا در سال ۱۹۷۵ است و مدرک پزشکی خود را از کالج پزشکی بیلور در سال ۱۹۷۹ میلادی دریافت داشت. [ ۲] وی سال چهارم رشتهٔ پزشکی را در مقر سازمان جهانی بهداشت در ژنو گذراند و در آنجا زیر نظر «پل آنری - لامبر» به تحصیل در زمینهٔ ایمنی شناسی و مالاریا پرداخت و سپس دورهٔ تخصص خود را در رشتهٔ داخلی و سرطان شناسی از سال ۱۹۷۹ تا ۱۹۸۳ گذراند. او دورهٔ پژوهش پسا - دکترای خود را از سال ۱۹۸۳ تا ۱۹۸۶ میلادی، در زمینهٔ «زیست شناسی پیوند» زیر نظر ادوارد دونال توماس و جان هَـنسِـن در «مرکز سرطان فِرِد هاچینسون» تکمیل کرد. او دارای بورد تخصصی در پزشکی داخلی و سرطان شناسی است. [ ۳]
او یکی از پیشگامان ایمنی درمانی است که در زمینهٔ توسعهٔ روش های درمانی با لنفوسیت های تی برای سرطان ها شهرت دارد. [ ۴] در دههٔ ۱۹۸۰ او و همکارانش در آزمایشگاه او، مولکول CD28 را به عنوان یکی از عوامل تنظیمی مهم لنفوسیت های تی کشف کردند. چند سال بعد، او توانایی سلول تی کایمریک گیرنده آنتی ژن دستکاری شدهٔ ژنتیکی را در انسان آزمود و کشف کرد که این سلول ها می توانند به بیماران دچار ایدز/اچ آی وی پیوند شده و در بدنشان تا سال ها زنده بماند. [ ۴] کارهای او باعث شد تا تیساجن لِـکلوسِـل تولید و به مرحله استفاده عملی و بالینی برسد و که نوعی ژن درمانی تأیید شده است.
او از سال ۲۰۱۴ عضو فرهنگستان هنر و علوم آمریکاست و در سال ۲۰۱۸ برندهٔ جایزه مرکز پزشکی آلبانی برای پژوهش های پزشکی و زیست پزشکی شد. [ ۵]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفوی فارغ التحصیل آکادمی نیروی دریایی آمریکا در سال ۱۹۷۵ است و مدرک پزشکی خود را از کالج پزشکی بیلور در سال ۱۹۷۹ میلادی دریافت داشت. [ ۲] وی سال چهارم رشتهٔ پزشکی را در مقر سازمان جهانی بهداشت در ژنو گذراند و در آنجا زیر نظر «پل آنری - لامبر» به تحصیل در زمینهٔ ایمنی شناسی و مالاریا پرداخت و سپس دورهٔ تخصص خود را در رشتهٔ داخلی و سرطان شناسی از سال ۱۹۷۹ تا ۱۹۸۳ گذراند. او دورهٔ پژوهش پسا - دکترای خود را از سال ۱۹۸۳ تا ۱۹۸۶ میلادی، در زمینهٔ «زیست شناسی پیوند» زیر نظر ادوارد دونال توماس و جان هَـنسِـن در «مرکز سرطان فِرِد هاچینسون» تکمیل کرد. او دارای بورد تخصصی در پزشکی داخلی و سرطان شناسی است. [ ۳]
او یکی از پیشگامان ایمنی درمانی است که در زمینهٔ توسعهٔ روش های درمانی با لنفوسیت های تی برای سرطان ها شهرت دارد. [ ۴] در دههٔ ۱۹۸۰ او و همکارانش در آزمایشگاه او، مولکول CD28 را به عنوان یکی از عوامل تنظیمی مهم لنفوسیت های تی کشف کردند. چند سال بعد، او توانایی سلول تی کایمریک گیرنده آنتی ژن دستکاری شدهٔ ژنتیکی را در انسان آزمود و کشف کرد که این سلول ها می توانند به بیماران دچار ایدز/اچ آی وی پیوند شده و در بدنشان تا سال ها زنده بماند. [ ۴] کارهای او باعث شد تا تیساجن لِـکلوسِـل تولید و به مرحله استفاده عملی و بالینی برسد و که نوعی ژن درمانی تأیید شده است.
او از سال ۲۰۱۴ عضو فرهنگستان هنر و علوم آمریکاست و در سال ۲۰۱۸ برندهٔ جایزه مرکز پزشکی آلبانی برای پژوهش های پزشکی و زیست پزشکی شد. [ ۵]
wiki: کارل اچ• جون