کارل اسپرنگل

کارل یا فیلیپ کارل اسپِرِنگِل ( به انگلیسی: Karl یا Philipp Carl Sprengel ) ( زاده ۲۹ مارس ۱۷۸۷ – ۱۹ آوریل ۱۸۵۹ ) گیاه شناس آلمانی اهل شیلرسلاژ ( اکنون بخشی از بورگدورف، هانوفر ) بود.
اسپِرِنگِل زیر نظر آلبِرِکت تائر ( ۱۸۲۸ - ۱۷۵۲ ) در سل کار می کرد. او سپس از ۱۸۰۸ تا ۱۸۰۴ با هاینریش آینهوف ( ۱۸۰۸ - ۱۷۷۸ ) در موگلین در زمینه مطالعات کشاورزی کار کرد. او بین سال های ۱۸۲۰ تا ۱۸۱۰ به سراسر جهان سفر کرد و ایده های کشاورزی در آسیا، آمریکا و بین النهرین را بررسی کرد. بین سالهای ۱۸۲۸ و ۱۸۲۱ او در گوتینگن در رشته علوم طبیعی تحصیل کرد و سرانجام در آنجا استاد شد. در اوایل دهه ۱۸۳۰ او به Regenwalde ( رسکو ) نقل مکان کرد، جایی که او سمت رئیس انجمن اقتصادی Pomorskie Towarzystwo Ekonomiczne ( جامعه اقتصادی پومرانیا ) را پذیرفت که تا پایان عمر آن را حفظ کرد. با برآورده شدن نیازهای مالی خود، سرانجام توانست به رویای خود جامه عمل بپوشاند و Regenwalde Akademie der Landwirtschaft ( آکادمی کشاورزی در رسکو ) را تأسیس کند، [ ۱] که در آنجا تدریس کرد، تحصیل کرد و تا زمان مرگش در سال ۱۸۵۹ زندگی کرد.
Sprengel تحت تأثیر ( یکی از دانشجویان در Regenwalde Akademie der Landwirtschaft ) تئوری های فلیسین سایفنِفسکی ، اولین کسی بود که "نظریه حداقل" را در شیمی کشاورزی فرموله کرد، به این معنی که رشد گیاه توسط ماده غذایی ضروری در کمترین غلظت محدود می شود. این قاعده که اغلب به اشتباه به عنوان قانون حداقل لیبیگ به جاستوس فون لیبیگ نسبت داده می شود، در عوض بعدها به عنوان یک مفهوم علمی توسط لیبیگ رایج شد.
• ۱۸۳۹: Die Lehre vom Dünger oder Beschreibung aller bei der Landwirthschaft gebräuchlicher vegetablilischer، animalischer und mineralischer Düngermaterialien، nebst Erklärung ihrer Wirkungsart ، لایپزیگ
• ۱۸۴۴: Die Bodenkunde oder die Lehre von Boden، nebst einer volständigen Anleitung zur chemischen Analyse der Ackererden از طریق آرشیو اینترنت