کارل ارنست ریتر فون بائر ادلر فون هوتورن ( Karl Ernst Ritter von Baer Edler von Huthorn ) ( ۲۸ فوریه ۱۷۹۲–۲۸ نوامبر ۱۸۷۶ ) ، دانشمندی اهل بالتیک آلمان و کاوشگر بود. همچنین بائر در روسیه با عنوان «کارل ماکسیمویچ بر» شناخته می شود.
بائر طبیعت گرا، زیست شناس، زمین شناس، هواشناس، جغرافی دان و پدر بنیانگذار رویان شناس بود. او کاوشگر روسیهٔ اروپایی و اسکاندیناوی بود. او عضوی از آکادمی علوم روسیه، مؤسس مشترک جامعه جفرافیایی روسیه و اولین رئیس جامعه حشره شناسی روسی و دانشمند برجسته آلمانی اهل بالتیک بود.
کارل ارنست فون بائر در خانواده سرشناس بالتیک آلمانی به نام بائر در پیپ منور بدنیا آمد. خانواده او خاستگاه وستفالیایی داشت. اوان کودکی خود را در لاسیلا مانور، استونی سپری نمود. او در مدرسه شوالیه و کلیسای جامع در روال و دانشگاه سلطنتی دورپال تحصیل کرد. هیچ کدام از این مراکز آموزشی، از کیفیت لازمهٔ آموزشی برخوردار نبودند. در ۱۸۱۲ طی دوران تحصیلی اش در این دانشگاه، به ریگا فرستاده شد تا پس از محاصره شهر توسط ارتش های ناپلئون، به کمک شهر بشتابد. در تلاشی که جهت کمک به مریضان و زخمیان انجام نمود، متوجه شد که تحصیلات او در دورپات ناکافی بوده و پس از فارغ التحصیلی، پدرش را در مورد نیاز به سفار به آن سوی آب و «اتمام» تحصیلاتش آگاه نمود. در خودزندگی نامه اش، ابراز نمود که ناخشنودی اش نسبت به آموزش در دورپات، الهامبخش او در نوشتن یک ارزیابی طولانی آموزشی در حالت کلی بود، خلاصه ای که بر کل محتوای کتاب غلبه کرد. پس از خروج تارتو، تحصیلاتش را در برلین، وین و وورزبورگ ادامه داد، جایی که ایگناز دولینگرحوزه رویان شناسی را به او معرفی نمود. [ ۱] [ ۲] [ ۳] [ ۴]
در ۱۸۱۷، او مبدل به پروفسور دانشگاه کونیگسبرگ ( کالینگراد ) و استاد تمام جانورشناسی در ۱۸۲۱ و کالبدشناسی در ۱۸۲۶ شد. در ۱۸۲۹، در سنت پترزبورگ تدریس نمود، اما به کونیگسبرگ بازگشت. در ۱۸۳۴ میلادی، بائر به سنت پترزبورگ بازگشت و به آکادمی علوم سنت پترزبورگ پیوست. در آنجا ابتدا در جانورشناسی ( ۴۶–۱۸۳۴ ) و سپس در کالبدشناسی اقتباسی و فیزیولوژی ( ۶۲–۱۸۴۶ ) تدریس نمود. علاقه مندی های او هنگامی که در آنجا حضور داشت در این موارد بود: کالبدشناسی، آبزی شناسی، قوم نگاری، انسان شناسی و جغرافیا. درحالی که رویان شناسی توجه او را همچنان در کونیگسبرگ به خود جلب می کرد، در روسیه فون بائر در تحقیقات میدانی وسیعی درگیر شده بود که شامل کاوش در جزیره نوایا زملیا نیز می شد. آخرین سال های زندگی اش ( ۷۶–۱۸۶۷ ) را در دورپات سپری نمود، در آنجا بود که مبدل به منتقد عمدهٔ چارلز داروین گشت. [ ۵]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبائر طبیعت گرا، زیست شناس، زمین شناس، هواشناس، جغرافی دان و پدر بنیانگذار رویان شناس بود. او کاوشگر روسیهٔ اروپایی و اسکاندیناوی بود. او عضوی از آکادمی علوم روسیه، مؤسس مشترک جامعه جفرافیایی روسیه و اولین رئیس جامعه حشره شناسی روسی و دانشمند برجسته آلمانی اهل بالتیک بود.
کارل ارنست فون بائر در خانواده سرشناس بالتیک آلمانی به نام بائر در پیپ منور بدنیا آمد. خانواده او خاستگاه وستفالیایی داشت. اوان کودکی خود را در لاسیلا مانور، استونی سپری نمود. او در مدرسه شوالیه و کلیسای جامع در روال و دانشگاه سلطنتی دورپال تحصیل کرد. هیچ کدام از این مراکز آموزشی، از کیفیت لازمهٔ آموزشی برخوردار نبودند. در ۱۸۱۲ طی دوران تحصیلی اش در این دانشگاه، به ریگا فرستاده شد تا پس از محاصره شهر توسط ارتش های ناپلئون، به کمک شهر بشتابد. در تلاشی که جهت کمک به مریضان و زخمیان انجام نمود، متوجه شد که تحصیلات او در دورپات ناکافی بوده و پس از فارغ التحصیلی، پدرش را در مورد نیاز به سفار به آن سوی آب و «اتمام» تحصیلاتش آگاه نمود. در خودزندگی نامه اش، ابراز نمود که ناخشنودی اش نسبت به آموزش در دورپات، الهامبخش او در نوشتن یک ارزیابی طولانی آموزشی در حالت کلی بود، خلاصه ای که بر کل محتوای کتاب غلبه کرد. پس از خروج تارتو، تحصیلاتش را در برلین، وین و وورزبورگ ادامه داد، جایی که ایگناز دولینگرحوزه رویان شناسی را به او معرفی نمود. [ ۱] [ ۲] [ ۳] [ ۴]
در ۱۸۱۷، او مبدل به پروفسور دانشگاه کونیگسبرگ ( کالینگراد ) و استاد تمام جانورشناسی در ۱۸۲۱ و کالبدشناسی در ۱۸۲۶ شد. در ۱۸۲۹، در سنت پترزبورگ تدریس نمود، اما به کونیگسبرگ بازگشت. در ۱۸۳۴ میلادی، بائر به سنت پترزبورگ بازگشت و به آکادمی علوم سنت پترزبورگ پیوست. در آنجا ابتدا در جانورشناسی ( ۴۶–۱۸۳۴ ) و سپس در کالبدشناسی اقتباسی و فیزیولوژی ( ۶۲–۱۸۴۶ ) تدریس نمود. علاقه مندی های او هنگامی که در آنجا حضور داشت در این موارد بود: کالبدشناسی، آبزی شناسی، قوم نگاری، انسان شناسی و جغرافیا. درحالی که رویان شناسی توجه او را همچنان در کونیگسبرگ به خود جلب می کرد، در روسیه فون بائر در تحقیقات میدانی وسیعی درگیر شده بود که شامل کاوش در جزیره نوایا زملیا نیز می شد. آخرین سال های زندگی اش ( ۷۶–۱۸۶۷ ) را در دورپات سپری نمود، در آنجا بود که مبدل به منتقد عمدهٔ چارلز داروین گشت. [ ۵]
wiki: کارل ارنست فون بائر