کارشکنی کردن. [ ش ِ ک َ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) بهتان زدن و افترا زدن و رسوا کردن و مانع شدن از پیشرفت کار. ( ناظم الاطباء ). مانعها بچاره و حیله برای پیش نرفتن کار کسی بکار بردن.
فرهنگ فارسی
( مصدر ) ۱ - ممانعت کردن از پیشرفت کار . ۲ - سخن چینی کردن نمامی کردن . ۳ - بهتان زدن افترا زدن .
