کارشکن

/kArSekan/

مترادف کارشکن: اخلالگر، اشکال تراش، جلوگیر، مانع، مخل

معنی انگلیسی:

obstructionist

لغت نامه دهخدا

کارشکن. [ ش ِ ک َ ] ( نف مرکب ) هر چیز که مانع از پیشرفت کار باشد. ( ناظم الاطباء ). آنکه کار شکنی کند. ساعی. واشی.

هرچیز که مانع از پیشرفت کار باشد
( صفت ) ۱ - کسی که مانع پیشرفت کار باشد آنکه کار شکنی کند . ۲ - سخن چین ساعی نمام .

(شِ کَ ) (ص فا. ) ۱ - کسی که مانع پیشرفت کار باشد. ۲ - سخن چین ، نمام .

آن که یا آنچه مانع پیشرفت کار می شود.

ratter (اسم)

خائن، میهن فروش، موش گیر، کارشکن

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید