کارسینوئید یا تومور کارسینوئید[ ۱] نوعی تومور عصبی غدد درون ریز با رشد آهسته است که از سلول های سیستم عصبی غدد درون ریز منشأ می گیرد. در برخی موارد، متاستاز ممکن است رخ دهد. تومورهای کارسینوئید رودهٔ میانی ( تهی روده، درازروده، آپاندیس و کورروده ) با نشانگان کارسینوئید مرتبط هستند.
تومورهای کارسینوئیدی شایع ترین تومورهای بدخیم آپاندیس هستند، اما بیشتر با رودهٔ کوچک مرتبط هستند و همچنین می توانند در راست روده و معده نیز ظاهر شوند. سرعت رشد این تومورها در مقایسه با اکثر تومورهای بدخیم، بسیار پایین تر است. میانگین سنی در هنگام تشخیص برای همهٔ بیماران مبتلا به تومورهای عصبی غدد درون ریز ۶۳ سال است.
در حالی که اکثر کارسینوئیدها در طول زندگی طبیعی بدون علامت هستند و تنها پس از جراحی به دلایل نامرتبط ( اصطلاحاً کارسینوئیدهای تصادفی ) یافت می شوند، همهٔ کارسینوئیدها، سرطان های دارای پتانسیل بدخیمی در نظر گرفته می شوند.
حدود ۱۰٪ از کارسینوئیدها سطوح بیش از حد طیف وسیعی از هورمون ها، به ویژه سروتونین ( 5 - HT ) ترشح می کنند که باعث:
• گرگرفتگی ( سروتونین خود باعث گرگرفتگی نمی شود ) . علل بالقوهٔ گرگرفتگی در نشانگان کارسینوئید شامل برادی کینین ها، پروستاگلاندین ها، تاکی کینین ها، مادهٔ P و/یا هیستامین، اسهال و مشکلات قلبی است. به دلیل اثر محرک رشد سروتونین بر روی میوسیت های قلبی، یک تومور کارسینوئید ترشح کنندهٔ سروتونین ممکن است به دلیل تکثیر میوسیت ها روی دریچه باعث نشانگان دریچهٔ سه لَتی شود. [ ۲]
• اسهال
• خس خس سینه
• گرفتگی شکم
• ورم محیطی
خروج سروتونین می تواند باعث کاهش تریپتوفان شود که منجر به کمبود نیاسین می شود. کمبود نیاسین که با عنوان پلاگر نیز شناخته می شود، با درماتیت، زوال عقل و اسهال همراه است.
این مجموعه از نشانه ها، نشانگان کارسینوئید یا ( در موارد حاد ) بحران کارسینوئید نامیده می شود. گاهی اوقات، خونریزی یا تشکیل توده ای توموری در بدن، از علائم ظاهری هستند. شایع ترین محل منشأ کارسینوئید، رودهٔ کوچک، به ویژه درازروده است. تومورهای کارسینوئید، شایع ترین بدخیمی آپاندیس هستند. تومورهای کارسینوئید به ندرت ممکن است از تخمدان یا تیموس نیز ایجاد شوند. [ ۳]
این تومورها بیشتر در رودهٔ میانی در سطح درازروده یا در آپاندیس یافت می شوند. پس از آن، شایع ترین ناحیهٔ بروز آسیب، دستگاه تنفسی است که شامل ۲۸٪ از همهٔ موارد کارسینوئید است ( بر پایهٔ داده های PAN - SEER – ۱۹۷۳–۱۹۹۹ ) . رکتوم نیز یک محل رایج از ایجاد کارسینوئید است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفتومورهای کارسینوئیدی شایع ترین تومورهای بدخیم آپاندیس هستند، اما بیشتر با رودهٔ کوچک مرتبط هستند و همچنین می توانند در راست روده و معده نیز ظاهر شوند. سرعت رشد این تومورها در مقایسه با اکثر تومورهای بدخیم، بسیار پایین تر است. میانگین سنی در هنگام تشخیص برای همهٔ بیماران مبتلا به تومورهای عصبی غدد درون ریز ۶۳ سال است.
در حالی که اکثر کارسینوئیدها در طول زندگی طبیعی بدون علامت هستند و تنها پس از جراحی به دلایل نامرتبط ( اصطلاحاً کارسینوئیدهای تصادفی ) یافت می شوند، همهٔ کارسینوئیدها، سرطان های دارای پتانسیل بدخیمی در نظر گرفته می شوند.
حدود ۱۰٪ از کارسینوئیدها سطوح بیش از حد طیف وسیعی از هورمون ها، به ویژه سروتونین ( 5 - HT ) ترشح می کنند که باعث:
• گرگرفتگی ( سروتونین خود باعث گرگرفتگی نمی شود ) . علل بالقوهٔ گرگرفتگی در نشانگان کارسینوئید شامل برادی کینین ها، پروستاگلاندین ها، تاکی کینین ها، مادهٔ P و/یا هیستامین، اسهال و مشکلات قلبی است. به دلیل اثر محرک رشد سروتونین بر روی میوسیت های قلبی، یک تومور کارسینوئید ترشح کنندهٔ سروتونین ممکن است به دلیل تکثیر میوسیت ها روی دریچه باعث نشانگان دریچهٔ سه لَتی شود. [ ۲]
• اسهال
• خس خس سینه
• گرفتگی شکم
• ورم محیطی
خروج سروتونین می تواند باعث کاهش تریپتوفان شود که منجر به کمبود نیاسین می شود. کمبود نیاسین که با عنوان پلاگر نیز شناخته می شود، با درماتیت، زوال عقل و اسهال همراه است.
این مجموعه از نشانه ها، نشانگان کارسینوئید یا ( در موارد حاد ) بحران کارسینوئید نامیده می شود. گاهی اوقات، خونریزی یا تشکیل توده ای توموری در بدن، از علائم ظاهری هستند. شایع ترین محل منشأ کارسینوئید، رودهٔ کوچک، به ویژه درازروده است. تومورهای کارسینوئید، شایع ترین بدخیمی آپاندیس هستند. تومورهای کارسینوئید به ندرت ممکن است از تخمدان یا تیموس نیز ایجاد شوند. [ ۳]
این تومورها بیشتر در رودهٔ میانی در سطح درازروده یا در آپاندیس یافت می شوند. پس از آن، شایع ترین ناحیهٔ بروز آسیب، دستگاه تنفسی است که شامل ۲۸٪ از همهٔ موارد کارسینوئید است ( بر پایهٔ داده های PAN - SEER – ۱۹۷۳–۱۹۹۹ ) . رکتوم نیز یک محل رایج از ایجاد کارسینوئید است.
wiki: کارسینوئید