کارریه

لغت نامه دهخدا

کارریه. [ ی ِ ] ( اِخ ) ژان باتیست. عضو مجلس کنوانسیون متولد در «پوله » ( کانتال ) به سال 1756. وی در نانت که فرماندهی نوایادها را بعهده داشت ، شقاوتهای بسیار مرتکب گردید و به سال 1794 م. گردن زده شد.

پیشنهاد کاربران

بپرس