کاردگری. [ گ َ ] ( حامص مرکب ) عمل کاردگر. شغل کاردسازی داشتن : در «ازجاه » درویشی بود حمزه نام و کاردگری کردی و مرید شیخ بوسعید بود. ( اسرار التوحید چ ذبیح اﷲ صفا ص 192 ). || ( اِ مرکب ) دکان و حانوت کاردگر.
فرهنگ فارسی
۱ - عمل و شغل کارد گر کارد سازی : [ در [ از جاه ] درویش بود حمزه نام و کارد گری کردی ... ] . ( اسرار التوحید ) ۲ - ( اسم ) دکان کارد گر .
