کاردگر کلا

لغت نامه دهخدا

کاردگرکلا. [ گ َ ک َ ] ( اِخ ) موضعی است در بند پیر بارفروش مازندران. || موضعی است در دابو، واقع در آمل مازندران. ( سفرنامه مازندران و استرآباد رابینو ص 112 بخش انگلیسی ).

فرهنگ فارسی

موضعی است در بندپی بار فروش مازندران

گویش مازنی

/kardgar kalaa/ از توابع ناتل کنار شهرستان نور

پیشنهاد کاربران

#طایفه کاردر یا کاردگر:
طایفه ی ( ( کاردر ) ) مهاجر از لرستان به مازندران هستند. این طایفه ابتدا در ارتفاعات بویژه در ( ( آلاشت ) ) ساکن شدند و با افزایش جمعیت و همچنین شرایط آب و هوا ( سردسیر بودن ) به روستای ( ( پیرنعیم ) ) و سپس ( ( کچید ) ) و به مرور به روستای ( ( بشل ) ) کوچیدند. برخی از آنان به بندپی بابل روستای ( ( کاردیکلا ) ) و تعدادی به ( ( کاردرکلا ) ) بابلکنار و گروهی به روستای ( ( ورند ) ) ساری و تیره ای از آنان به روستای ( ( هلی کتی ) ) آمل مهاجرت نمودند.
...
[مشاهده متن کامل]

پسوند ( ( کاردر ) ) و ( ( کاردگر ) ) در این طایفه اشتهار داشته و اینان باید باهم نسبت داشته باشند.
زوبیده کاردر، پیرمحمد کاردر، اللهقلی کاردر، فضل الله خان کاردر، ملا رضا کاردر، رضی خان کاردر، حیدر علی کاردر، محمدعلی حسن کاردر و. . . از نامداران این طایفه هستند.
این طایفه[کاردر] در اصفهان، لرستان، آلاشت، پیرنعیم، کچید، بشل، شیرگاه سوادکوه، قائمشهر، ورند ساری، نشل، هلی کتی آمل، نوشهر، کاشیکلا، کاردیکلا، لهه ، پیرکلوم و سفیدطور بندپی اقامت داشته یا دارند.
فضلی های هلی کتی آمل و بشل سوادکوه شمالی و کچید و پیر نعیم و آلاشت از یک خاندان و از طایفه ی کاردر هستند.
این طایفه مهارت خاص در ساخت ابزار جنگی بویژه ( ( کارد ) ) داشتند.
طوایف ( ( کاردر ) ) و ( ( کاردگر ) ) از وابستگان ( ( ایل باکر ) ) محسوب میشوند.
منبع: تبارشناسی و اشاداد محسن داداش پور باکر

کاردگرکلا یعنی آبادی که در زمان قدیم درآن ابزارآلات جنگی می ساختند و این کار روی قلعه ای که در داخل روستاقرارداشت انجام می گرفت این قلعه هم اکنون نیزدرروستای کاردگرکلا ی شهرستان نوروجوددا رد که ثبت میراث فرهنگی می باشد

بپرس