کاردگر محله

لغت نامه دهخدا

کاردگر محله. [ گ َ م َح َل ْ ل ِ ] ( اِخ ) از دیههای مازندران در تنکابن بخش توابی در ناحیه هزارجریب. ( سفرنامه مازندران و استرآباد، تألیف رابینو ص 106 و ص 123 بخش انگلیسی ).

فرهنگ فارسی

از دیه های مازندران در تنکابن

گویش مازنی

/kaardgar mahalle/ از توابع خرم آباد تنکابن

دانشنامه عمومی

کاردگر محله (فریدونکنار). کاردگر محله یک روستا در ایران است که در استان مازندران واقع شده است. [ ۱] کاردگر محله ۲٬۱۴۵ نفر جمعیت دارد.
عکس کاردگر محله (فریدونکنار)
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

طایفه ی ( ( کاردر ) ) و ( ( کاردگر ) ) از وابستگان ( ( تبار باکر ) ) محسوب می شوند. تبار باکر به [جهت مهاجر بودن] از اقوام ( ( شاه داغ ) ) باکو آذربایجان می باشند.
منبع: کتاب ادملاوند و شجره نامه اشاداد محسن داداش پور باکر
#طایفه کاردر یا کاردگر:
طایفه ی ( ( کاردر ) ) مهاجر از لرستان به مازندران هستند. این طایفه ابتدا در ارتفاعات بویژه در ( ( آلاشت ) ) ساکن شدند و با افزایش جمعیت و همچنین شرایط آب و هوا ( سردسیر بودن ) به روستای ( ( پیرنعیم ) ) و سپس ( ( کچید ) ) و به مرور به روستای ( ( بشل ) ) کوچیدند. برخی از آنان به بندپی بابل روستای ( ( کاردیکلا ) ) و تعدادی به ( ( کاردرکلا ) ) بابلکنار و گروهی به روستای ( ( ورند ) ) ساری و تیره ای از آنان به روستای ( ( هلی کتی ) ) آمل مهاجرت نمودند.
...
[مشاهده متن کامل]

پسوند ( ( کاردر ) ) و ( ( کاردگر ) ) در این طایفه اشتهار داشته و اینان باید باهم نسبت داشته باشند.
زوبیده کاردر، پیرمحمد کاردر، اللهقلی کاردر، فضل الله خان کاردر، ملا رضا کاردر، رضی خان کاردر، حیدر علی کاردر، محمدعلی حسن کاردر و. . . از نامداران این طایفه هستند.
این طایفه[کاردر] در اصفهان، لرستان، آلاشت، پیرنعیم، کچید، بشل، شیرگاه سوادکوه، قائمشهر، ورند ساری، نشل، هلی کتی آمل، نوشهر، کاشیکلا، کاردیکلا، لهه ، پیرکلوم و سفیدطور بندپی اقامت داشته یا دارند.
فضلی های هلی کتی آمل و بشل سوادکوه شمالی و کچید و پیر نعیم و آلاشت از یک خاندان و از طایفه ی کاردر هستند.
این طایفه مهارت خاص در ساخت ابزار جنگی بویژه ( ( کارد ) ) داشتند.
منبع: تبارشناسی و اشاداد محسن داداش پور باکر

بپرس