کاردک


مترادف کاردک: شفره، کاردچه، کزلک، گزلک

معنی انگلیسی:
spatula

لغت نامه دهخدا

کاردک. [ دِ ] ( اِخ ) هیپولیت ریوای مشهور به آلن نویسنده فرانسوی متولد در لیون ( 1804 - 1869 م. ). مؤلف «کتاب ارواح » و «کتاب مدیوم ها» .

فرهنگ فارسی

هیپولیت ریوای مشهور به آلن نویسنده فرانسوی ( و. لیون ۱۸٠۴ - ف. ۱۸۶۹ م . ). اوراست : کتاب ارواح و کتاب مدیوم ها .

فرهنگ معین

(دَ ) (اِمصغ . ) ابزاری با تیغة فلزی دارای لبة پهن برای گستردن رنگ یا بتونه ساخته شده است .

فرهنگ عمید

۱. کارد کوچک.
۲. آلت فلزی دم پهن و دسته دار که در نقاشی برای آستر کشیدن، آمیختن، و ساختن رنگ ها به کار می رود.

فرهنگستان زبان و ادب

{scraper} [خوردگی] افزاره ای که از آن اغلب به همراه توپک (pig ) برای زدودن رسوب از خطوط لوله استفاده می شود

واژه نامه بختیاریکا

رکنا

دانشنامه عمومی

کاردک یک ابزار کوچک با تیغه پهن، صاف و انعطاف پذیر است که به منظور مخلوط کردن، پهن کردن، مالیدن و برداشتن موادی نظیر خوراک ها، دارو ها، رنگ ها، بتونه و گچ مورد استفاده قرار می گیرد.
عکس کاردکعکس کاردک
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس