کارتک. [ ت ِ ] ( سنسکریت ، اِ ) در سنسکریت کارتیکه ، یکی از شهور ( ماههای ) هندی قدیم. رجوع به تحقیق ماللهند بیرونی ص 106، 107، 181، 201، 206، 250، 285، 287، 289، 291، 294 شود.
/kaar tek/ افرادی که هنگام وجین یا درو، در آخرین قسمت صف کارگران و در حد فاصل بخش درو شده و یا وجین شده ی زمین با قسمت درو نشده ی آن قرار بگیرد
