کاربردهای تصویربرداری مولکولی در ام ارای

دانشنامه عمومی

کاربردهای تصویربرداری مولکولی در ام آرآی. • PET/MRI:
• SPECT/CT:
به طور کلی مواد حاجب ( عوامل کنتراست برونی ) در MRI در دو دستهٔ اصلی زیر قرار می گیرند:
• کمپلکس های پارامغناطیس ( Paramagnetic Complexes )
• ذرات فوق پارامغناطیس اکسید آهن ( Super paramagnetic iron oxide particles )
نانوذرات باید دارای ویژگی های خاصی باشند تا بتوانند تصویربرداری مولکولی را تسهیل کنند:
• نیمه عمر انتشار آن ها باید از مرتبه ساعت باشد تا امکان exposure کافی و تعامل با مکان بیومارکر سلولی را فراهم کند.
• میزان سمی بودن آن ها باید در محدوده مجاز باشد.
• باید به طور خاص با ناحیه انتخاب شده برایشان ترکیب شوند.
• برای موارد کلینیکی مناسب باشند.
• به صورت گسترده کاربرد ندارند.
• در حال حاضر در بسیاری از موارد تنها به گازهای نجیب محدود می شود.
• هنگامی که هایپر پولاریزه می¬شوند، ترکیب آن¬ها مشکل خواهد بود و بعد از در هم آمیخته شدن هم هایپرپلاریزه کردن شان تقریباً غیرممکن است.
• هنگامی که هایپرپولاریزه می شوند، نیمه عمر کوتاهی دارند و باید در محفظه های مخصوصی ذخیره و منتقل شوند. در حال حاضر، محفظه های جدید، امکان نگهداری مواد هایپرپولاریزه شده را تا حدود ۱۰۰ ساعت فراهم می کنند.
• 13C ایزوتوپ پایدار ( غیر تشعشع کننده ) کربن است و از لحاظ مغناطیسی نیز فعال می باشد.
• فرکانس سیگنال آن برای محیط های شیمیایی خاص، متفاوت است و می تواند برای شناسایی اجزای محیط به کار رود.
• وقتی برای یک مکان مشخص نشان گذاری شود، دارای طول عمر به اندازه¬ی کافی بزرگ است.
• در غلظت های میلی مولار، برای اسپکتروسکوپی MR مناسب است.
عکس کاربردهای تصویربرداری مولکولی در ام آرآیعکس کاربردهای تصویربرداری مولکولی در ام آرآیعکس کاربردهای تصویربرداری مولکولی در ام آرآیعکس کاربردهای تصویربرداری مولکولی در ام آرآی
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران