هیدروژن پروکساید - اوره ترکیبی است که شامل مقادیر متناسب و مساوی از هیدروژن پروکساید و اوره است. این ترکیب به صورت کریستال جامد سفید رنگ می باشد . این ماده با حل شدن در آب، هیدروژن پروکساید تولید می کند. غالباً این ترکیب در مباحث دندان پزشکی، با نام کاربامید پروکساید شناخته می شود و از آن به عنوان منبعی برای تولید هیدروژن پروکساید جهت بلیچینگ ( سفید کردن ) ، ضدعفونی کردن و اکسید کردن استفاده می شود.
هیدروژن پروکساید - اوره حاوی هیدروژن پروکساید به شکل جامد ( بدون آب ) می باشد که بسیار پایدارتر و قابل کنترل تر از هیدروژن پروکساید مایع جهت اکسیداسیون است.
کاربامید پروکساید ( به انگلیسی: Carbamide peroxide )
رده درمانی: سفید کننده دندان
اشکال دارویی: ژل
سفید کردن یا بلیچینگ و از بین بردن لکهای روی دندان ها. سفید کننده های دندان در انواع کیت های سفید کننده، سفید کننده های نواری شکل و خـمـیر دنـدانهای سفیدکننده در دسترس می بـاشنـد. امـا تمام آنـها حـاوی مـاده مـوثـر هـیدروژن پروکساید و کاربامید پروکساید می باشند.
کاربامید پروکساید CH6N2O۳ در دهان به اوره و هیـدروژن پروکساید تجزیه می شود . بـنابراین ماده مؤثر همان هیدروژن پروکساید می باشد که با اکسید کردن عوامل لک دندان ها را تجزیه می کـنـد. در مطـب دنـدانپزشکی از غلظت ۱۵ تـا ۳۵ درصـد هـیـدروژن پـروکسـاید در حالی که لثه ها را با پوشانده اند تـا هـیـدروژن پـراکسـایـد به آن ها آسیب نرساند استفاده می گردد که ۴۰ دقیقه بطول می انجامد. امـا در سفید کننده های خانگی از ۱۰ تا ۲۰ کاربامید پراکساید به همراه مـوادی دیـگـر همچون گـلیسیرین و سـدیم هیـدروکسـایـد، آب، طـعـم دهنده و سدیـم فـلـورایـد بـرای کـاهـش حساسیت دندان ها استفاده می گردد.
۱ - آسیب به لثه ها:
قرمزی موضعی و عفونت ثانویه با مصرف این ماده گزارش شده است. [ ۱]
۲ - کاهش محتوای معدنی مینا و در نتیجه باعث افزایش نفوذپذیری آن:
بسیاری از مطالعات نشان داده اند که سفید کردن دندان ها باعث کاهش محتوای معدنی مینا و در نتیجه باعث افزایش نفوذپذیری مینا می شود. بـه خـاطر داشـتـه بـاشیـد که اثر سفید کننده ها حداکثر یک سال می باشد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفهیدروژن پروکساید - اوره حاوی هیدروژن پروکساید به شکل جامد ( بدون آب ) می باشد که بسیار پایدارتر و قابل کنترل تر از هیدروژن پروکساید مایع جهت اکسیداسیون است.
کاربامید پروکساید ( به انگلیسی: Carbamide peroxide )
رده درمانی: سفید کننده دندان
اشکال دارویی: ژل
سفید کردن یا بلیچینگ و از بین بردن لکهای روی دندان ها. سفید کننده های دندان در انواع کیت های سفید کننده، سفید کننده های نواری شکل و خـمـیر دنـدانهای سفیدکننده در دسترس می بـاشنـد. امـا تمام آنـها حـاوی مـاده مـوثـر هـیدروژن پروکساید و کاربامید پروکساید می باشند.
کاربامید پروکساید CH6N2O۳ در دهان به اوره و هیـدروژن پروکساید تجزیه می شود . بـنابراین ماده مؤثر همان هیدروژن پروکساید می باشد که با اکسید کردن عوامل لک دندان ها را تجزیه می کـنـد. در مطـب دنـدانپزشکی از غلظت ۱۵ تـا ۳۵ درصـد هـیـدروژن پـروکسـاید در حالی که لثه ها را با پوشانده اند تـا هـیـدروژن پـراکسـایـد به آن ها آسیب نرساند استفاده می گردد که ۴۰ دقیقه بطول می انجامد. امـا در سفید کننده های خانگی از ۱۰ تا ۲۰ کاربامید پراکساید به همراه مـوادی دیـگـر همچون گـلیسیرین و سـدیم هیـدروکسـایـد، آب، طـعـم دهنده و سدیـم فـلـورایـد بـرای کـاهـش حساسیت دندان ها استفاده می گردد.
۱ - آسیب به لثه ها:
قرمزی موضعی و عفونت ثانویه با مصرف این ماده گزارش شده است. [ ۱]
۲ - کاهش محتوای معدنی مینا و در نتیجه باعث افزایش نفوذپذیری آن:
بسیاری از مطالعات نشان داده اند که سفید کردن دندان ها باعث کاهش محتوای معدنی مینا و در نتیجه باعث افزایش نفوذپذیری مینا می شود. بـه خـاطر داشـتـه بـاشیـد که اثر سفید کننده ها حداکثر یک سال می باشد.
wiki: کاربامید پروکساید