لغت نامه دهخدا
دانشنامه عمومی
کاراکاس پایتخت کشور ونزوئلا است. این کشور در محدوده کشورهای امریکای لاتین واقع است.
کاراکاس در شمال این کشور در امتداد پستی و بلندی های دره کوهستانی تنگ واقع در رشته کوه ساحلی ونزوئلا ( کوردیلرا دلا کوستا ) واقع شده است. دره دارای هوایی بهاری است و منطقه شهری دره کاراکاس دارای ارتفاعی حدود ۲٬۵۰۰ و ۳٬۰۰۰ پا ( ۷۶۰ و ۹۱۰ متر ) از سطح دریاست. این دره در مجاورت دریای کارائیب واقع است، و توسط رشته کوه پرشیب ( سرو ال آویلا ) که با ارتفاعی بیش از ۷۴۰۰ پا ( ۲۲۰۰ متر ) در امتداد جنوبی تپه ها و رشته کوه ها واقع شده از ساحل جدا می شود. در سال ۲۰۰۵ برآورد جمعیت این مرکز تاریخی کاراکاس، که به نام ناحیه لیبرتادور شهرت دارد، ۱/۲ میلیون نفر بوده است. [ ۱]
در همان سال، برآورد جمعیت منطقه پایتختی رسمی[ ۲] ۳/۳ میلیون نفر بود. [ ۳] «ناحیه پایتخت» نام منطقه اصلی کاراکاس است، که بخشی از ایالت می راندا را پوشش می دهد. جمعیت کاراکاس ( جمعیت نگاری شهری ) ( کاراکاس بزرگ، از جمله شهرهای همجوار ناحیه پایتخت ) حدوداً ۷/۴ میلیون نفر است. [ ۴]
بیش از پانصد سال پیش، ساکنان این منطقه را قبایل بومی تشکیل می دادند و در آن زمان کاراکاسی وجود نداشت. سال ها بعد و در سال ۱۵۶۲، فرانکو فاجاردو، یک مهاجرنشین اسپانیایی مزرعه ای در این ناحیه بنا نهاد. اقامت فاجاردو در این دره چندان دوام نیاورد، و بومیانی که به سرزمین خود بازگشتند وی را از این منطقه بیرون راندند. این آخرین طغیان بومیان بود، چرا که در ۲۵ ژوئیه ۱۵۶۷ دیگو د لوسادا، کاپیتان اسپانیایی بنای شهر سنت جیمز بزرگ|سانتیاگو دلئون دکاراکاس را بنا نهاد، و منطقه بومی نشین کاتوچاکائو تحت نفوذ مهاجرنشینان تبدیل به شهر جدید کاراکاس شد.
کشت کاکائو منجر به رشد بیش از پیش شهر شد که تبدیل به مرکز استان ونزوئلا شد. در سال ۱۵۷۷، کاراکاس همچنان به رشد افقی خود ادامه داد.
تلاش خوزه ماریا اسپانا و مانوئل خوال برای بر پا کردن انقلاب و کسب استقلال در ۱۳ ژوئیه ۱۷۹۷ سرکوب شد. اما عقاید ورای انقلاب فرانسه و جنگ های استقلال آمریکا مردم را برانگیخت، و در ۵ ژوئیه ۱۸۱۱ اعلامیه استقلال در کاراکاس امضا شد. این شهر محل تولد دو تن از مهم ترین شخصیت های آمریکای لاتین بود: فرانچسکو د می راندا و ""ال لیبرتادور"" سیمون بولیوار. زلزله ای در ۲۶ مارس ۱۸۱۲ کاراکاس را تخریب کرد و مقامات شهر این زلزله را مجازات الهی برای عصیان در برابر پادشاهی اسپانیا در حین جنگ استقلال ونزوئلا قلمداد کردند. این دره تبدیل به گورستانی شد، و جنگ تا ۲۴ ژوئن ۱۸۲۱ یعنی زمانی که بولیوار در کارابوبو پیروزی سرنوشت سازی بر سلطنت طلبان به دست آورد ادامه یافت.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفکاراکاس در شمال این کشور در امتداد پستی و بلندی های دره کوهستانی تنگ واقع در رشته کوه ساحلی ونزوئلا ( کوردیلرا دلا کوستا ) واقع شده است. دره دارای هوایی بهاری است و منطقه شهری دره کاراکاس دارای ارتفاعی حدود ۲٬۵۰۰ و ۳٬۰۰۰ پا ( ۷۶۰ و ۹۱۰ متر ) از سطح دریاست. این دره در مجاورت دریای کارائیب واقع است، و توسط رشته کوه پرشیب ( سرو ال آویلا ) که با ارتفاعی بیش از ۷۴۰۰ پا ( ۲۲۰۰ متر ) در امتداد جنوبی تپه ها و رشته کوه ها واقع شده از ساحل جدا می شود. در سال ۲۰۰۵ برآورد جمعیت این مرکز تاریخی کاراکاس، که به نام ناحیه لیبرتادور شهرت دارد، ۱/۲ میلیون نفر بوده است. [ ۱]
در همان سال، برآورد جمعیت منطقه پایتختی رسمی[ ۲] ۳/۳ میلیون نفر بود. [ ۳] «ناحیه پایتخت» نام منطقه اصلی کاراکاس است، که بخشی از ایالت می راندا را پوشش می دهد. جمعیت کاراکاس ( جمعیت نگاری شهری ) ( کاراکاس بزرگ، از جمله شهرهای همجوار ناحیه پایتخت ) حدوداً ۷/۴ میلیون نفر است. [ ۴]
بیش از پانصد سال پیش، ساکنان این منطقه را قبایل بومی تشکیل می دادند و در آن زمان کاراکاسی وجود نداشت. سال ها بعد و در سال ۱۵۶۲، فرانکو فاجاردو، یک مهاجرنشین اسپانیایی مزرعه ای در این ناحیه بنا نهاد. اقامت فاجاردو در این دره چندان دوام نیاورد، و بومیانی که به سرزمین خود بازگشتند وی را از این منطقه بیرون راندند. این آخرین طغیان بومیان بود، چرا که در ۲۵ ژوئیه ۱۵۶۷ دیگو د لوسادا، کاپیتان اسپانیایی بنای شهر سنت جیمز بزرگ|سانتیاگو دلئون دکاراکاس را بنا نهاد، و منطقه بومی نشین کاتوچاکائو تحت نفوذ مهاجرنشینان تبدیل به شهر جدید کاراکاس شد.
کشت کاکائو منجر به رشد بیش از پیش شهر شد که تبدیل به مرکز استان ونزوئلا شد. در سال ۱۵۷۷، کاراکاس همچنان به رشد افقی خود ادامه داد.
تلاش خوزه ماریا اسپانا و مانوئل خوال برای بر پا کردن انقلاب و کسب استقلال در ۱۳ ژوئیه ۱۷۹۷ سرکوب شد. اما عقاید ورای انقلاب فرانسه و جنگ های استقلال آمریکا مردم را برانگیخت، و در ۵ ژوئیه ۱۸۱۱ اعلامیه استقلال در کاراکاس امضا شد. این شهر محل تولد دو تن از مهم ترین شخصیت های آمریکای لاتین بود: فرانچسکو د می راندا و ""ال لیبرتادور"" سیمون بولیوار. زلزله ای در ۲۶ مارس ۱۸۱۲ کاراکاس را تخریب کرد و مقامات شهر این زلزله را مجازات الهی برای عصیان در برابر پادشاهی اسپانیا در حین جنگ استقلال ونزوئلا قلمداد کردند. این دره تبدیل به گورستانی شد، و جنگ تا ۲۴ ژوئن ۱۸۲۱ یعنی زمانی که بولیوار در کارابوبو پیروزی سرنوشت سازی بر سلطنت طلبان به دست آورد ادامه یافت.
wiki: کاراکاس
دانشنامه آزاد فارسی
کاراکاس (Caracas)
زیارتگاه ملی زیارتگاه ملی زیارتگاه ملی زیارتگاه ملی پایتخت و بزرگ ترین شهر ونزوئلا، واقع در ارتفاعات مرکزیِ کوه های آند، در ارتفاع ۹۰۰متری از سطح دریا، به فاصلۀ ۱۳کیلومتری جنوب بندر لا گوئایرا، در ساحل دریای کارائیب. جمعیت کلان شهر ۳,۵۱۷,۳۰۰ نفر (۲۰۰۳) و جمعیت بخش فدرال ۱,۷۴۱,۴۰۰ نفر است (۲۰۰۳). مهم ترین صنعت آن پالایش نفت است. در طول دورۀ رونق صنعت نفت در دهۀ ۱۹۵۰، به سرعت و بیش از هر پایتخت دیگری در امریکای جنوبی پیشرفت کرد. در طول این دوره، بخش اعظم شهر استعماری قدیمی فراموش شد. کاراکاس اکنون، به ویژه به سبب شرکت های نفتی که از دهۀ ۱۹۵۰ گسترش یافتند، به یک مرکز بزرگ و مدرن صنعتی و بازرگانی تبدیل شده است. دیه گو دِ لوسادا در ۱۵۶۷ کاراکاس را با نام سانتیاگو دِ لئون دِ کاراکاس بنا کرد و انگلیسی ها در ۱۵۹۵ آن را غارت کردند. براثر زلزله های ۱۷۵۵ و ۱۸۱۲ ویران شد. سیمون بولیوار، رهبر انقلاب امریکای جنوبی، در ۱۷۸۳ در این شهر زاده شد؛ خانۀ بولیوار براثر زمین لرزه تخریب شد، اما اکنون بازسازی و به موزه تبدیل شده است. او در پانتئون ناسیونال به خاک سپرده شد.
زیارتگاه ملی زیارتگاه ملی زیارتگاه ملی زیارتگاه ملی پایتخت و بزرگ ترین شهر ونزوئلا، واقع در ارتفاعات مرکزیِ کوه های آند، در ارتفاع ۹۰۰متری از سطح دریا، به فاصلۀ ۱۳کیلومتری جنوب بندر لا گوئایرا، در ساحل دریای کارائیب. جمعیت کلان شهر ۳,۵۱۷,۳۰۰ نفر (۲۰۰۳) و جمعیت بخش فدرال ۱,۷۴۱,۴۰۰ نفر است (۲۰۰۳). مهم ترین صنعت آن پالایش نفت است. در طول دورۀ رونق صنعت نفت در دهۀ ۱۹۵۰، به سرعت و بیش از هر پایتخت دیگری در امریکای جنوبی پیشرفت کرد. در طول این دوره، بخش اعظم شهر استعماری قدیمی فراموش شد. کاراکاس اکنون، به ویژه به سبب شرکت های نفتی که از دهۀ ۱۹۵۰ گسترش یافتند، به یک مرکز بزرگ و مدرن صنعتی و بازرگانی تبدیل شده است. دیه گو دِ لوسادا در ۱۵۶۷ کاراکاس را با نام سانتیاگو دِ لئون دِ کاراکاس بنا کرد و انگلیسی ها در ۱۵۹۵ آن را غارت کردند. براثر زلزله های ۱۷۵۵ و ۱۸۱۲ ویران شد. سیمون بولیوار، رهبر انقلاب امریکای جنوبی، در ۱۷۸۳ در این شهر زاده شد؛ خانۀ بولیوار براثر زمین لرزه تخریب شد، اما اکنون بازسازی و به موزه تبدیل شده است. او در پانتئون ناسیونال به خاک سپرده شد.
wikijoo: کاراکاس
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید