کارامْزین، نیکُلای (۱۷۶۶ـ۱۸۲۶)(Karamzin, Nikolay)
شاعر، مورخ و روزنامه نگار روسی، که نمایندۀ پیشگام مکتب احساسی گرانهبود. کارامزین از نوجوانی شیفتۀ فلسفۀ روشنگری و ادبیات اروپای غربی بود. پس از سفرهای گسترده به اروپای غربی، تجربه هایش را در نامه های یک مسافر روس: ۱۷۸۹ـ۱۷۹۰ بیان کرد که در ماهنامۀ خودش، مجلۀ مسکو(۱۷۹۱ـ۱۷۹۲)، به چاپ رسید. این نامه ها که تحت تأثیر ژان ژاک روسوو لارنس استرنبه شیوۀ بیان مکنونات قلبی نوشته شده بودند، سبک احساسی گرانۀ متداول در اروپای غربی را در روسیه باب کرد. داستان لیزای فقیر(۱۷۹۲) وی دربارۀ دختری روستایی است که درپی ماجرای عاشقانۀ غم انگیزی خودکشی می کند. این داستان خیلی زود مشهورترین اثر روسی مکتب احساسی گرانه شناخته شد. دوستی کارامزین با امپراتور اَلکساندر اول سبب شد که در ۱۸۰۳ به سِمت مورخ دربار منصوب شود. باقی عمر را صرف نگارش تاریخ کشور روسیه(۱۲ جلد، ۱۸۱۶ ـ ۱۸۲۹) کرد. این کتاب که بیشتر اثری ادبی است، در واقع در توجیه نظام استبدادی روسیه است. در ضمن، نخستین تاریخ روسیه است که بر پایۀ شمار زیادی از اسناد و گزارش های خارجی دربارۀ رویدادهای این کشور نگارش یافته است. این کتاب در پیشرفت زبان ادبی روسی سهم بسزایی داشت و کارامزین کوشیده است تا زبان روسی مکتوب را به ضرب آهنگ و ایجاز سخن تحصیل کرده ها نزدیک کند و آن را با سرشارساختن از واژگان فرهنگی بیاراید.
شاعر، مورخ و روزنامه نگار روسی، که نمایندۀ پیشگام مکتب احساسی گرانهبود. کارامزین از نوجوانی شیفتۀ فلسفۀ روشنگری و ادبیات اروپای غربی بود. پس از سفرهای گسترده به اروپای غربی، تجربه هایش را در نامه های یک مسافر روس: ۱۷۸۹ـ۱۷۹۰ بیان کرد که در ماهنامۀ خودش، مجلۀ مسکو(۱۷۹۱ـ۱۷۹۲)، به چاپ رسید. این نامه ها که تحت تأثیر ژان ژاک روسوو لارنس استرنبه شیوۀ بیان مکنونات قلبی نوشته شده بودند، سبک احساسی گرانۀ متداول در اروپای غربی را در روسیه باب کرد. داستان لیزای فقیر(۱۷۹۲) وی دربارۀ دختری روستایی است که درپی ماجرای عاشقانۀ غم انگیزی خودکشی می کند. این داستان خیلی زود مشهورترین اثر روسی مکتب احساسی گرانه شناخته شد. دوستی کارامزین با امپراتور اَلکساندر اول سبب شد که در ۱۸۰۳ به سِمت مورخ دربار منصوب شود. باقی عمر را صرف نگارش تاریخ کشور روسیه(۱۲ جلد، ۱۸۱۶ ـ ۱۸۲۹) کرد. این کتاب که بیشتر اثری ادبی است، در واقع در توجیه نظام استبدادی روسیه است. در ضمن، نخستین تاریخ روسیه است که بر پایۀ شمار زیادی از اسناد و گزارش های خارجی دربارۀ رویدادهای این کشور نگارش یافته است. این کتاب در پیشرفت زبان ادبی روسی سهم بسزایی داشت و کارامزین کوشیده است تا زبان روسی مکتوب را به ضرب آهنگ و ایجاز سخن تحصیل کرده ها نزدیک کند و آن را با سرشارساختن از واژگان فرهنگی بیاراید.
wikijoo: کارامزین،_نیکلای_(۱۷۶۶ـ۱۸۲۶)