کارازمایی

/kArAzmAyi/

لغت نامه دهخدا

( کارآزمایی ) کارآزمایی. [ زْ / زِ ] ( حامص مرکب ) تجربه. ممارست. تمرین :
به کارآزمائی دلش تیز شد
در آن عزم رایش سبک خیز شد.

نظامی.

( کار آزمایی ) تجربه تمرین آزمایش : [ بکار آزمایی دلش تیز شد در ان عزم رایش سبک خیز شد ] . ( نظامی )

( کارآزمایی ) (زِ ) (حامص . ) تجربه ، آزمایش .

( کارآزمایی ) تجربه، تمرین.

کارآزمایی
{trial} [علوم دارویی، علوم سلامت] مطالعۀ تجربی آینده نگر و تحلیلی مبتنی بر داده های اولیۀ جمع آوری شده از افراد یا گروه ها

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید